«وقتی میخواهید با یک ناشنوا صحبت کنید، حتماً با او چهرهبهچهره شوید و لب و دهانتان را کمی بیشتر از حد معمول تکان دهید. بنابراین، با توجه به اینکه زبان ناشنوایان در خیلی از مکانها دردسترس نیست، ناچار باید از لبخوانی استفاده کرد. درواقع، لبخوانی و ساده و شمرده حرفزدن یک راهکار محسوب میشود. این تأکید بر ساده حرفزدن بهعلت تفاوت در زبان افراد ناشنوا و شنوا است.»