تحقیقات نشان می‌دهد مردان به ویژه در نتیجه انتظارات اجتماعی، ممکن است بیشتر از زنان از تنهایی رنج ببرند، که اغلب مانع ابراز احساسات و ارتباطات گشوده می‌شود.
با تغییرات فرهنگی و اجتماعی که نقش‌های جنسیتی را بازتعریف می‌کند، مردان تحت فشارهای روانی و اجتماعی قرار می‌گیرند که آنها را از ایجاد روابط عمیق دور می‌کند و در برابر انزوا و گسستگی اجتماعی یا آنچه به عنوان «اپیدمی تنهایی مردانه» شناخته می‌شود، آسیب‌پذیرتر می‌کند.
یک اپیدمی رو به رشد
