یک کارشناس اقتصادی گفت: اینکه دولت‌ها عادت کرده‌اند به انحای مختلف برای پوشش کسری‌های بودجه و یا پوشش هزینه های عمرانی و تامین برخی اقلام ضروری مانند تامین دارو، چشم به صندوق توسعه ملی بدوزند، تاسف بار است. در مجموع آنچه از صندوق باقی مانده، یک تجربه شکست خورده است و درس عبرت برای آیندگان که این صندوق توسعه ملی چرا نتواست به رسالت خود عمل کند و به این سرنوشت بد محکوم شده است.
وحید شقاقی‌شهری در گفت‌وگو با خبرنگار اقتصادی ایلنا درباره کاهش سهم صندوق توسعه ملی در درآمدهای نفتی و برداشت‌هایی مکرر بدون برگشت دولت‌ها از صندوق به طوریکه تا کنون ١٠٠ میلیارد دلار برداشت از صندوق انجام شده و تبعات کاهش ذخایر صندوق اظهار داشت: قصه پر درد و غصه صندوق ثروت ایران خود حدیث مفصل است که باید عمیق بدان پرداخته شود. تجربه صندوق‌های ثروت در جهان در کشورهایی مانند نروژ و دیگر کشورها تجربه‌ای موفق بوده و همین موضوع باعث شد اجماع نخبگانی در برنامه پنجم توسعه شکل بگیرد که حساب ذخیره ارزی که کارکرد خود را به دلیل برداشت‌های مکرر از دست داده بود، تبدیل به صندوق ثروت شود که به این راحتی امکان برداشت نداشته باشد و این صندوق ثروت بین نسلی برای توسعه سرمایه گذاری در کشور و نیز سودآوری و ماندگاری برای نسل‌های بعدی مدنظر باشد.
وی ادامه داد: درضمن در سال اول برنامه پنجم (1390) قرار شد 20 درصد از محل درآمدهای نفتی به صندوق ثروت که به نام صندوق توسعه ملی هم معروف شده بود، واریز شود و از سال اول به بعد، هر سال سه واحد درصد به این 20 درصد افزوده شود.
