ژانر‌های زبانی، روزنه‌ای برای "تفسیر" جامعه هستند برای نمونه "زبان اداری (دیوانسالاری) " و "زبان کارشناسی" (به عنوان زبانی متکثر) از مهمترین ژانر‌ها به شمار می‌روند. این دو، با وجود تعاریف و حوزه‌های مفهومی متفاوت شان، در واقع، تقابلی نیستند بلکه غالبا مکمل همند. در عمل اما،مناسبات سنتی سازمان‌ها گاه و بیگاه این دو زبان را از هم دور کرده و از دیالکتیک آن‌ها بهره نبرده است.
