پایداریها شاید در سختترین شرایط خود از آغاز دهه نود تا به امروز قرار دارند. آنها تا همین چند وقت پیش قدرت قابل توجهی در دولت داشتند و در بسیاری از ارکان تصمیمساز هم نقش تعیینکنندهای ایفا میکردند و وقتی انتخابات مجلس دوازدهم برگزار شد و برخی از تندترین نیروهای نزدیک به آنها تأییدصلاحیت شدند، بسیاری را بر این نظر رساند که حالا دیگر به مرحله فراتر از حاکمیت یکدست رسیدهایم و باید بگوییم حاکمیت یکدستِ پایداریها اما شرایط چنین نماند و ناگهان وضعیت طوری پیش رفت که حالا نیروهای جبهه پایداری به نوعی از این جا رانده و از آنجا مانده شدهاند.