واقعیت این است که روند خصوصی سازی ناقص خودروسازیهای دولتی در سال ۱۳۷۸ اتفاق افتاد، زیرا خودروسازهای دولتی همچنان تمایل داشتند که در کنف حمایت دولت بمانند و در نتیجه، سهام این خودروسازها را به تشکیلاتی از جمله صندوق بازنشستگی و شستا دادند تا هم ادعا کنند که خصوصی سازی کرده اند و رفع تکلیف ضعیفی در این باره نشان دهند و همزمان به مدد حمایت ها، دولتیها خود را از قانون محاسبات عمومی خارج کنند، اما پشت پرده اتفاق دیگری هم جریان داشت.