تحلیل‌گر مسائل سیاسی گفت: در نظام سیاسی ایران فارغ از سطوح جانبی، اکنون سه سطح کلی قدرت وجود دارد حاکمیت، دولت و ملت. بطور طبیعی اگر دولت بتواند اعتماد حاکمیت و ملت را همزمان کسب کند از پشتوانه بیشتری برای اجرای برنامه های خود برخوردار خواهد بود. اما اگر حمایت یکی از این دو را از دست دهد، با دخالت و کارشکنی مولفه های مداخله گر داخلی و خارجی، تحت فشارهای مختلف از اجرای برنامه های خود باز خواهد ماند. آقای پزشکیان اکنون در ابتدای کار حمایت مردمی را از آن خود کرده است و در گام اول باید ارتباط اعتمادسازانه خود با نهادهای اصلی حاکمیت را شکل دهد و در ادامه حمایت هر دو سطح را حفظ کرده و افزایش دهد.
عفیفه عابدی تحلیل‌گر مسائل سیاسی در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا، در ارزیابی دلایل پیروزی مسعود پزشکیان در انتخابات ریاست جمهوری گفت: پیروزی آقای پزشکیان حاصل عوامل مختلفی بود. هر چند تائید صلاحیت ایشان به عنوان یکی از کاندیداهای اختصاصی جناح اصلاحات شور اولیه را برای انتخابات ایجاد کرد. اما مهم‌ترین عامل را باید حمایت آقای ظریف وزیر خارجه سابق ایران دانست. حمایت قاطع آقای ظریف معادله بین آقای پزشکیان و سایر کاندیداها را برهم زد و با علاقه و اعتماد عمومی که در جامعه ایرانی به آقای ظریف به عنوان منعقدکننده توافق هسته‌ای وجود دارد، باعث شد ادبیات مصالحه‌جویانه آقای پزشکیان و وعده‌های اجتماعی و اقتصادی ایشان برای مردم باورپذیرتر باشد.
وی افزود: در طرف مقابل در جبهه انقلاب نیز ائتلافی به نفع آقای قالیباف که چهره معتدل‌تر، عملگراتر و قابل اعتمادتری برای جبهه انقلاب و افکار عمومی بود، رخ نداد. بدین ترتیب آقای پزشکیان و آقای جلیلی به پشتوانه آرای سنتی خود به دور دوم راه یافتند. در حالی که در دور دوم نقش‌آفرینی جریان‌های تندرویی که از آقای جلیلی حمایت می‌کردند، زیاد شد، فضای انتخابات دوقطبی‌تر و پیشینه ذهنی افکار عمومی درباره عدم موفقیت آقای جلیلی در توافق هسته‌ای، نگاه ایدئولوژیک و ایده‌آل‌گرایانه وی به سیاست خارجی تحت تحریم‌ها منجر به جلب آرای خاکستری به گزینه رقیب ایشان یعنی آقای پزشکیان شد.
