زن 45 ساله که با سر و صورتی زخمی و خون آلود وارد مرکز انتظامی شده بود با بیان این که «نمی‌خواهم دختر معلولم را به بهزیستی بسپارم» درباره ماجرای تلخ زندگی‌اش به مشاور و مددکار اجتماعی کلانتری طبرسی شمالی مشهد گفت: مادرم اهل یکی از شهرهای مرزی خراسان رضوی است که بعد از ازدواج با پدرم در طرقبه ساکن شده‌اند. با آن که من کوچک ترین و تک دختر خانواده هستم ولی مادرم هیچ اهمیتی به من نمی داد چراکه در خانواده ما «زن سالاری» حاکم بود و همه از مادرم حرف شنوی داشتند. از سوی دیگر خانواده مادرم، رفتارهای قلدرمابانه دارند و مادرم همواره خود را از خانواده ای با اصل و نسب می داند که اگر کسی با او مخالفت کند، طرف حساب فامیل او خواهند بود! در همین شرایط مادرم 6 فرزند خود را در حالی راهی خانه بخت کرد که 5 فرزند او نیز در دوران بارداری یا نوزادی از دنیا رفته اند!
