محققان پژوهش جدید از روی تصویر سیتیاسکنِ جمجمه این ماهی، آرواره و دندانهایش، توانستهاند طول آن را بینِ ۶ تا ۸ اینچ تخمین بزنند. دانشمندان تصور میکنند که این ماهی به محضِ مردن در رسوباتی که اکسیژن کمی در آنها وجود داشته است، مدفون شده است. این محیطها فروپاشی بافتهای نرم بدن را کند میکنند.