تحلیلگر مسائل بین المل گفت: نظام جمهوری اسلامی ایران در مواجهه با پدیده تحریم، در مرحله نخست با رویکردی سلبی و استفاده ایجابی برخورد کرد. به این معنی که تحریم را نشانه عملکرد دشمن و عامل دستیابی استقلال اقتصادی قلمداد میشد. این برداشتها در حالی بود که در عمل با گذشت زمان تحریمها اثرات خود را فزونتر نشان دادند و عقب نشینی نظامی - سیاسی درباره مثبت بودن تحریمها به استقلال اقتصادی کاهش پیدا کرد و نتیجه معکوس داد.