واقعیت این است که استاد کیارستمی نه مرد زالویی است نه انسانی هالو؛ پدری است که عبوس‌بودنش از کیاست پدرانه می‌آید نه کینه پدرکشانه. او فیلم‌ساز کم‌خطایی است نه انسانی بی‌خطا. پدرانگی‌اش مثل همه پدر‌های دنیا با نقصان و کاستی همراه است که جای نقد دارد نه بهانه نفی.
