زندگی شهرنشینی و شلوغی آن مدتهاست آدمها را خسته کرده و برای خیلی از ما چارهای جز مدارا نگذاشته! در این میان سفر همیشه راه حلی بوده که زندگی را از یکنواختی درآورده و گاها یک نسخه ثابت برای ساختن حال خوش باشد. سوالی که پیش می آید این است "آیا همیشه ما شرایط سفر را داریم"؟ مشخصا جواب به این سوال با قطعیت "نه" خواهد بود، پس چه باید کرد؟ دست روی دست بگذاریم تا زندگی ماشینی روح زندگی را از ما بگیرد؟ شاید بهتر باشد معیارهایمان را کمی جابه جا نماییم و به یک سفر کوتاه آخر هفته بسنده کنیم.