در پر و بال دادن به شاگردان دست و دلباز بود. هنگامی که به محضر ایشان رسیدم و عرض کردم در مسئله ای خلاف نظر شما یادداشتی نوشته ام و قصد عرضه به شما را دارم تا راهنمایی ام فرمایید، یادداشتم را گرفت و سپس چند روز بعد دیدم در نشریه منتسب به بیت شریف ایشان (صفیر) به طور کامل به چاپ رسیده است.
پیام تسلیت حجت الاسلام والمسلمین سیدرضا حسینی امین در پی ارتحال حضرت آیت الله العظمی صانعی (ره)
به بهانه تسلیت و در رثای استادی با عاطفه پدرانه
بر پیکر پاک او نماز خواندم اما ناباورانه، فقدان او شوک سختی بود بر روح و روانم، شب قبل از رحلتش حال او را جویا شدم؛ فرزند ارجمندش حال عمومی او را رضایت بخش گزارش کرد؛ اما دریغ و صد افسوس که در پس این آرامش، طوفان سهمگین ارتحال استادی که همواره نگاه و رفتار پدرانه اش دشواری هر بی مهری را بر دوستان، شاگردان و دردمندان آسان می ساخت، رویای تجدید دیدار او را آشفته ساخت؛ استاد وقتی متوجه شد گرفتار بی مهری ارباب قدرت شده ام، از هیچ تلاشی در حمایتم دریغ نکرد تا جایی که گاهی از آبروی خود مایه می گذاشت و به رغم مخالفتم پی گیر مشکلات این جانب می شد.
در پر و بال دادن به شاگردان دست و دلباز بود. هنگامی که به محضر ایشان رسیدم و عرض کردم در مسئله ای خلاف نظر شما یادداشتی نوشته ام و قصد عرضه به شما را دارم تا راهنمایی ام فرمایید، یادداشتم را گرفت و سپس چند روز بعد دیدم در نشریه منتسب به بیت شریف ایشان (صفیر) به طور کامل به چاپ رسیده است.
از حمایت گرفتاران به دور از تقسیم بندیهای تنگ نظرانه رایج، هیچ دریغ نداشت. روزی محضر استاد رسیدم و عرض کردم فردی به جرم مسائل اعتقادی در زندان است و خانواده او در عسرت می باشد، بی درنگ به دفتر فرمود مبلغی برای حمایت از او در اختیارم گذاشته شود؛ تردید داشتم حضرت ایشان متوجه مشکل اعتقادی فرد گرفتار شده است یا نه، مجدداً به ایشان عرض کردم فردی که حمایت می کنید مشکل اعتقادی دارد. ایشان در کمال تحیّر فرمودند مگر انسان نیست؟ اعتقاد او چه ربطی به من و شما دارد. استاد برای حریم خانواده اهمیت ویژه ای قائل بود و باورمندانه همواره به شاگردان، مهرورزی به همسر و فرزندان را توصیه می کرد؛ چنان که خود نسبت به همسر و فرزندانش چنین بود. در تکمیل توصیه های اخلاقی اش نسبت به خانواده می فرمود: «کسی که همسرش در نماز به او اقتدا کند، عدالتش محرز است».
استاد، از چنان روح لطیف و احساسات پاکی نسبت به انقلاب و نیروهای انقلاب برخوردار بود که گاه امکان استفاده خلاف نظرشان را فراهم می کرد؛ همواره از بی مهری نسبت به نیروهای انقلاب رنج می برد؛ قلب سرشار از عشق و محبت او نسبت به خاندان اهل بیت (علیهما السلام) زبانزد عام بود؛ بخاطر دارم وقتی یکی از شاگردان هنگام درس عبارتی را نسبت به زهرای مرضیه (سلام الله علیها) به کار برد که استاد آن عبارت را وهن حضرت تصور کردند آن چنان برآشفتند که عمامه از سر مبارکشان افتاد و بعد از آرام شدن از شاگردان عذرخواهی کردند.
کوتاه سخن اینکه فقدان این عالم ربانی، فقیه شجاع و روزآمد و پناهگاه انسانهای بی پناه ضایعه ای است که جبران آن همت بلند و باور راسخ میطلبد.
ضایعه رحلت مرجع دردآشنا؛ حضرت آیت الله العظمی صانعی (رضوان الله تعالی علیه) را به بیت شریف، به ویژه فرزند فاضل و دانشمند ایشان حاج شیخ فخرالدین (سعید) صانعی صانه الله تعالی عن حدثان، روحانیت دردآشنا، مراجع عظام و جامعه دینداران تسلیت می گویم.
خدای قادر متعال روح بلند آن عزیز را همنشین انبیاء، صالحان، شهدا و صدیقین قرار دهد و خلف صالح ایشان را در پیمودن راه وی، توفیق روزافزون عطا فرماید.
اقل شاگردان /سید رضا حسینی امین
