محمدرضا غریب‌زاده با طرح این پرسش که «کسی نمی‌تواند به این سوال پاسخ دهد که چه تعداد تماشاگر تئاتر در تهران داریم؟» می‌گوید: مدیران ارشد فرهنگی، با وجود بودجه و شرایط، نتوانسته‌اند آماری از جامعه مخاطبان تئاتر در سالن‌های خصوصی و دولتی تئاتر احصا کنند و بخشی به نام پژوهش و توسعه وجود ندارد. درصورتی‌که یکی از کارهای دراماتورژها، بررسی و آسیب‌شناسی تئاتر و نظارت کیفی است. نه اینکه عده‌ای بازنشسته صداوسیمایی را به حوزه نظارت کیفی تئاتر بیاوریم.
