منطقه الموت یکی از مناطق طبیعی و روستایی قزوین در دامنه کوه‌های سر به فلک کشیده البرز مرکزی در شمال استان قزوین، جنوب مازندران و گیلان، شرق طالقان و غرب رودبار زیتون قرار دارد. زبان مردمانش تاتی و به قولی دیلمی است و شاهرود قلب تپنده آن است.
این سرزمین کهن و افسانه‌ای، فراز و فرودهای تاریخی بسیاری به خود دیده و یادآور دژ نفوذناپذیر «حسن صباح» و دیگر قلعه‌های به جا مانده حکومت اسماعیلیان است و همواره مورد توجه گردشگران و جهان گردان و پژوهشگران بسیاری بوده است.
سرزمینی با راه‌های پر پیچ و خم و دره‌های عمیق و مناطق جغرافیایی شگفت‌انگیز که هیچ گردشگری را بی نصیب و خسته نمی‌گذارد. پوشش گیاهی خاص و گیاهان دارویی در ارتفاعات و همینطور باغات پر شمار گیلاس و فندق و زغال اخته و همینطور برنج و گونه‌های جانوری توجه هر گردشگری را به خود جلب می‌کند. در فصل بهار هر بخش از این جاده سرسبز با رنگ گل‌های متنوع و درختان رنگارنگی پوشیده شده و بوی عطرآگین گل‌های بهاری را به مشام می‌رساند. در ایام پاییز هم که هزاررنگ درختان خودنمایی می‌کند.
هستند بسیاری از افراد که در مسیر جاده‌ها ماشین را به کناری پارک کرده و بر سر تپه و یا کوهی به همراه خانواده نشسته‌اند تا دوباره به مسیر خود تا الموت ادامه دهند. در این مسیر پر پیچ و خم حدود سیصد و شصت و پنج روستای کوچک وجود دارد که در راه‌های فرعی قرار گرفته‌اند.
