رضا رفیع
سالهاست که برخی مسوولین، مدام از ضرورت اخذ مالیات در اسرع وقت از خانه های خالی می گویند. منتهی هیچ وقت هم این درخواست عملی نمی شود.
آدم عاقل یاد همان حکایت زنگوله ای می افتد که همه مسوولان اجرایی شهری در جلسه ای مهم در سال موش، از ضرورت نصب آن بر گردن گربه لندهور گفتند و چون یکی از موش ها پرسید که خب حالا کدامیک از شما می رود این زنگوله مورد نظر را به گردن جناب گربه موش خور می اندازد، سکوتی سهمگین برجلسه حاکم شد و تمامی موشان شهر، پا پس کشیدند!
الان بلانسبت و بلاتشبیه حکایت تمثیلی فوق(که گفتند در مَثَل مناقشه نیست)؛ بیش از ۱۰ سال است که هر از گاهی، یکی پیدا می شود و در راستای کاهش قیمت رهن و اجاره، از لزوم برخورد با صاحبان خانه های خالی و مالیات گرفتن از آنها می گوید. بلکه منبعد برای عده ای گردن کلفت که خانه های بسیاری دارند و به کسی اجاره نمی دهند تا بازار مسکن را در کنترل خود داشته باشند، دیگر نصرفد تا دنبال داشتن خانه خالی باشند. الان طبق آمار و گزارش های منعکس شده در رسانه ها، کلی خانه خالی در مملکت هست.
زمانی نه چندان دور، به شوخی می گفتند که یکی از مسوولین مهرورز گفته که چرا این قدر می گویند مشکل مسکن هست و خانه نیست. همین امروز دخترخانمی به من گفت که در طول مسیری که داشته می آمده محل کار، بیش از سی چهل ماشین جلو پایش ترمز کردند و گفتند خانه خالی داریم!
آن وقت عده ای که انگار کارشان فقط سیاه نمایی و بزرگ نشان دادن مشکلات هست، شایع می کنند که مشکل خانه داریم. خیر؛ شما مشکل بالاخانه دارید!
حالا این که چرا سالهاست هیچ کاری در این راستا انجام نمی شود؛ چند احتمال وجود دارد:
یک/خانه های خالی قابل شناسایی نیستند. بر خلاف مثلاً آن کلیپ بارش بادمجان که یکروزه سازندگانش در نطفه شناسایی شدند و مشکل بادمجان برطرف شد.
دو/وزارت دارایی و برازندگی، بحمدالله خزانه هایش پر شده و برای مالیات بیشتر جا نیست. حتی اگر داروغه ناتینگهام با آن هیکل و شکم گنده اش، اصرار بر گرفتن مالیات بیشتر داشته باشد. سرخود عمل کرده و محکوم است.
سه/صاحبان خانه های خالی، خیلی غریبه نیستند. هرکدامشان که دهها و صدها ساختمان خالی دارند، به خاطر وصل بودن به برخی مراکز قدرت، چپشان پر است.
چهار/همچنان بحران مدیریت داریم و نیاز به مدیریت بحران مدیریت!.. بخش زیادی از مدیران ما گویا فقط اهل حرف زدن هستند. مثلاً حرف زدن از ضرورت اخذ مالیات از خانه های خالی!
دم برادر عزیزم جلال رفیع گرم که اوایل دهه هفتاد، پیشنهاد ساخت یک “مایع حرفشویی” را داد!….(خیلی زودتر از خیلی ها که امروز می فهمند، فهمید!)
