احمد حسینی
در ایامی که گذشت آقای میرسلیم نماینده مجلس غیر مستقر، دو نامه سرگشاده به آقای رئیس جمهور نوشته اند که سر فصل مهم آنها از این قرار است:
اول- اینکه چرا همان اواخر بهمن که مورد اول بیماری مشاهده شد،شهر قم را قرنطینه نکردید و اجازه دادید هشت هفته بگذرد و بیماری در همه کشور پخش شود و حالا محدودیت می گذارید؟
دوم-چرا با وجود هشدار جامعه پزشکی و نخبگان کشور، جلو سفرهای نوروزی را نگرفتید و امروز که سفرها تمام شده سخت گیری می شود؟
سوم-کارهای علمی و پژوهشی چرا عقب افتاده است؟
و اینکه در موج دوم کرونا که جان عده کثیری را احتمالا خواهد گرفت، مسئولیت به گردن شما می باشد.
در درستی این سئوالات شکی نیست و اتفاقا شاید پرسش و ابهام اصلی قاطبه ملت هم باشد بویژه کوتاهی در پیش گیری اولیه و سفر های نوروزی ولی حاشیه اصلی این است که مخاطب این سئوالات شخص آقای روحانی است یا عملکرد کل حاکمیت؟
برای آقای میرسلیم پاسخ روشن است چون پشت پرده این ماجراها از جمله مسائل قم را می دانند که از همه موثرتر همان عدم قرنطینه ای که ایشان خرده می گیرند،انتخاباتی است که اگر خدشه دار می شد ایشان هم الآن در مجلس نبودند.
و اگر هدف نامبرده از طرح این سوالات به چالش کشیدن همه ارکان تصمیم ساز نظام است و هدف سیاسی کاری نیست، اتفاقا فرصت خوبی است تا آقای روحانی در این رابطه با مردم حرف بزنند و جواب این سئوالات را بدهند تا این همه به نمایندگی از سوی دیگران سرزنش نشوند.
هرچند طرح فاصله گذاری اجتماعی در شرایط دو ماه پس از کرونا مناسب تر است ولی برای مردم بسیار اعتماد آفرین است که اولا بدانند چرا از ابتدا شهر قم قرنطینه نشد؟ ثانیا چرا سفرهای نوروزی آزادانه انجام گرفت؟ و سوم و مهم تر از همه چرا در منطقه خاورمیانه بین همه کشورها از جمله ۱۶ کشور همسایه، ایران با فاصله حیرت انگیزی دچار ابتلا و مرگ و میر شده است به گونه ای که با چین و
ایتالیا و اسپانیا و آمریکا مقایسه می شود؟
