در دو دهه اول قرن جدید، نظام های دموکرات روی موجی از گرایش های سیاسی سوار شدند که براساس آن، ملت ها بر این تصورند که شرایط اقتصادی و سیاسی کشورهایشان با جدا کردن این جوامع از بیگانگان و مهاجران، بهبود می یابد؛ ضمن آنکه گمان می کردند کشیدن دیوارهای بزرگی در مرزهای خود با دیگر کشورها، بویژه کشورهایی که از نظر مذهبی و نژادی با آنها متفاوتند، می تواند مانع از انتقال بیماریها شود.
