«اولان‌باتور / Ulan Bator / Улаанбаатар / ᠤᠯᠠᠭᠠᠨᠪᠠᠭᠠᠲᠤᠷ» پایتخت و بزرگ‌ترین شهر مغولستان است. معنی نام این شهر در زبان مغولی «قهرمان سرخ» است. واژه باتور مغولی به‌معنی قهرمان به‌صورت بهادر به فارسی راه یافته‌است. در شمال مغولستان و در دره رودخانه تول (از شاخه‌های سلنگا) و در دره‌ای بر دامنه کوه بوگدا اول قرار گرفته‌است و ارتفاع آن از سطح دریا 1310 متر می‌باشد. اولان‌باتور در سال 1639 میلادی به عنوان صومعه‌ای برای چادرنشینان بودایی بنیاد شد و از سال 1778 در محل کنونی‌اش یعنی پیوندگاه دو رود تول و سلبه به صورت سکونتگاهی دائمی درآمد. پیش از این تاریخ، این سکونتگاه 28 مرتبه تغییر مکان داد و هر بار نقطه‌ای جدید را طی مراسمی دینی برای آن برمی‌گزیدند. در سده بیستم کارخانه‌های زیادی در این شهر تأسیس شدند. شهر اولان‌باتور به نه منطقه شهری تقسیم شده‌است که عبارتند از: «باگانور، باگاخانگای، بایان‌گول، بایان‌زورخ، چینگل‌تی، خان اول، نالایخ، سونگینو خیرخان، و سوخ‌باتار.» هر منطقه شهری به چندین محله تقسیم شده که مجموع تعداد آن‌ها 121 محله است. اولان‌باتور مرکز فرهنگی، صنعتی و اقتصادی مغولستان می‌باشد. این شهر همچنین مرکز شبکه راه‌های مغولستان است و در مسیر راه‌آهن سراسری سیبری و شبکه راه‌آهن چین قرار گرفته است. چشم انداز اولان باتور مغولستان را در قاب 4K تماشا می‌کنید.
