اپیدمی ویروسها ما را به یاد تصادفی بودن اساسی و بیمعنایی زندگیمان میاندازد: مهم نیست که بشر چه عمارتهای بیمانند و لاهوتیای بنا کند، تصادفی طبیعی و احمقانه، مانند یک ویروس یا شهابسنگ، میتواند به همهاش خاتمه دهد. درس بومشناسی را از یاد نباید برد که براساس آن ما آدمیان ممکن است بی آنکه بدانیم، به این فرآیند نابودی کمک کنیم.