نظریه عدالت ترمیمی، که از حدود دهه ۱۹۷۰ میلادی به تدریج در ادبیات حقوقی جهان ظهور کرد، ریشه در تاریخ دیرین جوامع بشری و فرهنگ‌های باستانی و به‌ویژه آموزه‌های مذهبی دارد که همواره بر صلح، دوستی، گذشت، برادری، همبستگی، ترمیم، و پرهیز جدی از انتقام و کیفرگرایی تأکید می کنند.
