عباس عبدی
آقای محمد بهادری‌جهرمی از مدیران ارشد پژوهشکده شورای نگهبان نوشته‌اند:
۶ سال از دولت مورد حمایت شما می‌گذرد، …»
اولا آقای محترم من اگر جناحی بنویسم، حرجی نیست. یک کنشگر سیاسی و اجتماعی هستم. ولی شما هنگامی که در مقام پژوهشگر و جزو دست‌اندرکاران شورای نگهبان از ادبیات سیاسی و جناحی استفاده می‌کنید، جایگاه آن شورا را دچار خدشه می‌کنید. البته این امر جدیدی نیست. روزی که تعداد زیادی از اعضای شورا در فعالیت‌های سیاسی یک نامزد ریاست‌جمهوری حضور یافتند و اعتبار شورا را به کلی مخدوش کردند، این اتفاق افتاد. همان‌ها که طولی نکشید که صلاحیت همان فرد را برای نامزدی در انتخابات رد کردند! و حضورش را فتنه جدیدی دانستند. نامه ساده و پیش‌پا افتاده او به رییس‌جمهور امریکا را از الهامات خداوندی معرفی کردند! و اینکه باید به همه بچه‌ها آموزش داده شود، چندان زمانی نگذشت که او را ردصلاحیت کردند و فتنه جدیدش خواندند. مجلسی درست کرده‌اند که خودشان هم روی دفاع از آن را ندارند.
ثانیا آقای روحانی فعلا رییس‌جمهور کشور است. ولی رییس‌جمهور مطلوب ما نبوده و نیست. من از اولین کسانی بودم که از وی در سال ۹۲ و ۹۶ حمایت کردم، ولی فراموش نکنید که اگر به من بگویید یک لیست از افراد مطلوب خود برای رییس‌جمهور شدن را بنویس، بعید می‌دانم که نفر صدم آن نیز نامزدهای تایید شده شورای نگهبان باشد. حتما می‌پرسید پس چرا رای دادم؟ پاسخ روشن است اول اینکه گفته شد برای خاطر ایران شرکت کنیم. ولی بدون این گفتار هم شرکت می‌کردم، زیرا چاره‌ای نیست. تشخیص من است که میان عدم شرکت و شرکت و انتخاب میان آن دو نامزد، این را ترجیح دهم. دست من که باز نیست. ما یاد گرفته‌ایم با محدودیت‌ها کنار بیاییم. نه فقط درباره ریاست‌جمهوری، بلکه درباره مجلس هم همین‌طور است.
به‌علاوه تشخیص واجد ویژگی رباست جمهوری شورای نگهبان است. شما که ایشان را واجد این ویژگی‌ها دانسته‌اید، باید پاسخگو باشید. من که بسیاری از آنها را مصداق مناسب هیچ یک از نامزدها نمی‌دانم. ولی چه کنم که میان دو گزینه یکی را بر دیگری باید ترجیح داد.
شما در ۳۰ سال اخیر، ۴ رییس‌جمهور را واجد این ویژگی‌ها تشخیص داده‌اید و هر چهار نفر را بعدا ردصلاحیت و حذف کرده‌اید یا خواهید کرد. چیزی نبوده که دوستان شما علیه آنان نگویند. بنده که این ویژگی‌ها را بر آنان منطبق ندانسته‌ام که امروز پاسخگوی انتخاب محدودم باشم.
حالا شما از زیر بار مسوولیت این تطبیق ویژگی‌ها شانه خالی می‌کنید و با ادبیاتی بسیار سیاسی و جناحی دیگران را به چالش می‌طلبید؟ روزی که توانستم به نامزد مطلوبم رای بدهم، آن وقت مسوولیت‌پذیر خواهم بود.
بزرگ‌ترین خطر این کشور شکاف قدرت و مسوولیت است. شورای نگهبان بنیان‌های اصلی قدرت را در دست دارد و برای مردم تعیین صلاحیت نامزد و قانون و… می‌کند، ولی از پذیرش حداقلی از مسوولیت پرهیز می‌کند.
