با توجه به اینکه حدود ۶۰ درصد از جمعیت عراق زیر ۲۴ سال سن دارند، یعنی دوران غلبه حزب بعث را به خاطر ندارند و به علت رشد شهرنشینی علقه‌های قومی و عشیرتی باید در جامعه عراق رو به کاهش گذاشته باشد، ممکن است بتوان این اعتراضات را درد زایش عراق جدید به‌شمار آورد. تمرکز تظاهرات کنندگان بر آنچه در عراق «محاصصه طائفیه» نامیده می‌شود و برجسته کردن آن به عنوان بن‌مایه همه مشکلات عراق مهم‌ترین تحول در جریان ناآرامی‌ها بوده است.
