پس از جنگ جهانی دوم و به منظور ایجاد یکپارچگی اقتصادی و بازار مشترک بین کشورهای موسس، شش کشور اروپایی بلژیک، فرانسه، ایتالیا، لوکزامبورگ، هلند و آلمان غربی در سال 1957 توافقنامه رم را امضا کردند. امضای این توافق منجر به سهولت دادوستد و مشارکت این کشورها شد و با ادغام بازارهای آن‌ها و اشتراک منابع با ارزش انگیزه جنگ را کاهش داد. نهایتا کشورهای دیگر از جمله بریتانیا برای عضویت در این سازمان درخواست دادند ولی شارل دو گل از طرف فرانسه عضویت بریتانیا را وتو کرد. دلیل این وتو عدم توافق بر سیاست‌های کشاورزی بود. بر اساس سیاست‌های کشاورزی بازار مشترک تعرفه محصولات کشاورزی برداشته شده بود و قیمت مشترکی برای آن‌ها در کشورهای عضو برقرار شده بود. نظر دو گل در مورد بریتانیا این بود که: کشوری که وابسته به بازرگانی دریایی است که با تجارت و بازارهای خودش محدود شده است. این کشور صنعت و تجارت بسیاری دارد ولی از کشاورزی محدودی برخوردار است و عادات و سنت‌هایش [با اروپای واحد] خیلی متفاوت است. از دیگر دلایل وتوی عضویت بریتانیا توسط دو گل روابط بریتانیا با کشورهای مشترک‌المنافع از جمله آمریکا بود. دو گل نگران نفوذ آمریکا و بریتانیا در امور اروپا بود و دوست داشت اروپا قدرتی مستقل در برابر آمریکا باشد. حالا پس از چندین دهه و قصد بریتانیا برای خروج از اتحادیه اروپا، چگونگی ادغام این کشور در اروپا و شرایط برگزیت تبدیل به سؤالی مهم شده است و مخالفت دو گل در دهه شصت و دلایلی که برای آن می‌آورد اکنون مورد توجه واقع شده است این ویدیو گزارش خبری بریتانیا از وتوی عضویت این کشور در بازار مشترک است که دلخوری بریتانیا از این اقدام فرانسه به وضوح از لحن آن پیدا است. آنچه این گزارش را جذاب می‌کند طعنه گزارشگر بریتانیایی به دو گل است که او را متهم به ایجاد شکاف در غرب می‌کند در حالی که اکنون بریتانیا خود با قصد خروج خود از اتحادیه اروپا شرایط مشابهی را برای اروپا ایجاد کرده است. این ویدیو را با زیرنویس فارسی ببینید.
