حزب توده در آغاز با شعارهای آزادیخواهانه دلخواه مردم ایران توانست برخی از افراد عدالتخواه و وطندوست، بهویژه استقبال روشنفکران را به خود جلب کند، اما وفاداری کادر رهبری حزب توده به شوروی و دنبالهروی از سیاستهای آن بهتدریج شرایط را به گونهای پیش برد که صدای اعتراض وطندوستان ایرانی به دخالتهای شوروی بلند شد