به جای مقدمه: ما ایرانیان انبانی پر از متل و مثل های حکمت آموز داریم که یکی از آنها «نعل وارونه» است. در گذشته اگر کاروانی می خواست رد گم کند، نعل اسب هایشان را وارونه می کردند تا همه خیال کنند مقصد و مقصود سمت دیگری است. پس اگر کسی را دیدید که مردم را به «سمت و سوی ترکستان» می برد ولی «راه کعبه» را نشان می دهد، بدانیدت نعل وارونه می زند.
