مهناز سرابی مادر مرحوم مقتول علیرضا شیرمحمدعلی در خصوص قتل فرزندش سوالاتی دارد و دستهای پشت پرده ای را در کار می داند. می گوید خودش را با قرص اعصاب آرام می کند و پیگیری رسیدگی به پرونده را به وکیل سپرده است.
وی همچنین گفت، تا لحظه انجام گفت و گو کسی از طرف رئیس قوه قضائیه با وی ملاقات نکرده است.
در ادامه گفت و گوی خبرنگار جماران را با مهناز سرابی می خوانید.
خانم سرابی پیگیری شما در ماجرای قتل علیرضا به کجا رسید؟
من چون از لحاظ راه رفتن مشکل دارم آقای عرفانیان وکیل علیرضا دنبال پرونده هستند. دیروز با آقای عرفانیان ملاقات داشتم پرونده را دیده بودند. در سایت خبری دنیای اقتصاد خواندم که به پرونده علیرضا رسیدگی و به دادسرا فرستاده شد. من یک بار به دادسرا (مجتمع قضایی امام خمینی) رفته ام اما نه قاتلین را دیده ام و نه عوامل پشت پرده را.
دادخواهی خون بچه من فقط آن دو تا مهره سوخته نیستند. آن دو نفر که باید اعدام شوند چون به غیر از بچه من بی گناه های دیگری را هم کشته اند، اما عوامل پشت پرده … .
چرا در اتاق این ها باز بود؟ می گفتند موقع هوا خوری در اتاق این ها قفل بوده اما آن موقع در اتاق آنها باز بوده که بیایند اتاق بچه من و او را سلاخی کنند؟ ۳۰-۴۰ ضربه چاقو شوخی نیست.
چند روز پیش کمیسیون قضایی مجلس گفته بود بیایید مجلس و شکایت کنید. رفتید؟
نه نرفتم.
آقای عرفانیان هم نرفتند؟
حقیقتا اطلاع ندارم.
در جریان نیستید که پیگیری نهادهایی مثل کمیسیون قضایی و … مجلس را خبر ندارید؟
هیچ چیز را اطلاع ندارم. چون همه اش با قرص اعصاب خوابم. با قرص اعصاب خودم را آرام نگه می دارم. همه زندگی ام را از من گرفته اند. من را در جریان روند پرونده علیرضا قرار نمی دهند. آقای عرفانیان وکیل که از ایشان ممنونم دنبال کارهاست. من در جریان نیستم. گفتند فقط انحصار وراثت کنم که ببینیم علیرضا مال و ثروتی دارد یا مثلا از خودش کسی یادگار هست یا نه – که البته نیست – تا به بقیه جریان پرونده رسیدگی شود. بیشتر از این در جریان نیستم.
تا الان با چه کسانی دیدار داشتید؟
آقای سیدحسن خمینی تلفنی تماس گرفتند و با هم صحبت کردیم؛ فقط همین.
با توجه به سخن رئیس قوه قضائیه آیا تاکنون با فردی از نمایندگان ایشان دیدار داشته اید؟
نه. هیچ کس.
رئیس قوه قضاییه هم دستور رسیدگی به پرونده را صادر کرده اند. شما تغییری در روند بررسی ها دیده اید؟
ولله من در روزنامه ها خواندم. ممنون هم هستم اگر واقعا رسیدگی شود که بچه من آخرین کسی باشد که اینگونه مظلومانه تکه پاره و سلاخی اش می کنند؛ مخصوصا زندان فشافویه.
فقط این را به گوش آقای رئیسی برسانید که من خونخواه فرزندم هستم. دستهای پشت پرده را می خواهم. چرا رئیس زندان سهل انگاری کرده است؟ آیا افسر نگهبان کلید را به یک زندانی داده است و او در را باز کرده؟! دوربین ها کجا بودند؟ چرا دوربین ها صحنه را نگرفتند؟ وقتی از بچه من هفت دقیقه خون می رفت افسر نگهبان کجا بوده و چرا بعد با یک گارد ویژه آمده؟ چرا جوان ۲۱ ساله من اینگونه باید سلاخی شود؟ به چه حکمی؟ به چه جرمی؟ به چه اعتقاد و عقیده ای؟ ما مسلمانیم. باید مسلمان، مسلمان را اینگونه سلاخی کند و افسر نگهبان نباشد؟ این حق است؟
فقط به آقای رئیسی بگویید من دادخواه خون بچه ام هستم. فقط قصاص آرامم می کند. خودم باید چهارپایه را از زیر پایشان بکشم.
