محمدجواد اکبرین:
این چند خبر در فاصله کوتاهی از هم در خبرگزاری‌های رسمی کشور منتشر شده است؛
۱/سه محکومِ یکی از پرونده‌های بزرگ اقتصادی پیش از اجرای حکم زندان سکته کردند. از قاضی پرونده می‌پرسند چطور هر سه با هم سکته کردند؟ می‌گوید «نمی‌دانم»! پس از اعلام خبر سکته، یک وکیل دادگستریِ مرتبط با یک پرونده اقتصادیِ دیگر ترور می‌شود. همه‌ی دوربین‌های محل حادثه همزمان خراب بودند و معلوم نیست ضارب کیست!
۲/نمایشگاه کتاب تهران در حال برگزاری است. فهرستی از کتاب‌ها ممنوع شده‌اند اما وزارت ارشاد خبر ندارد! پاسخ به خاطرات آیت‌الله منتظری چاپ شده، اما خودِ خاطرات ممنوع است. غرفه‌ی کتاب‌های «نقد آئین بهائی» مشغول به کار است ولی خود بهایی‌ها حق نشر و نظر ندارند. خبرگزاری رسمی کشور نقد و نفی آراء جدید دکتر سروش را منتشر می‌کند اما انتشار اصل آراء در همان خبرگزاری ممنوع است.
۳/همزمان خبر آمد که «۲۵جوان در مهمانی مختلط در گرگان با پوشش نامناسب دستگیر شدند».
در میان این خبرها اما همه دنبال دشمن خارجی و آثار تحریم‌ها می‌گردند. حکومتی که اخبار داخلی‌اش این باشد نیاز به دشمن خارجی دارد؟
بشمارید چند پرونده اقتصادی و سیاسی را با خودکشی و سکته و فرار متهم «کش ندادند»؟ یا به مجازات نرسید، یا به اتاق سکوت رفت و به شعور مخاطب توهین شد.
آنوقت بشمارید چندهزار خبر در طول این سالها منتشر شده از بازداشت و تحقیر جوانان در مهمانی‌ها و خیابان‌ها؟
آینده را همین نسلِ تحقیر شده رقم می‌زند نه دشمن خارجی. اتفاقا آنکه «پوشش نامناسب» دارد نظام است نه آن ۲۵جوان.
