پس از پیروزی انقلاب اسلامی در بهمن 1357 و سقوط حکومت پهلوی، گروهی از کردهای تجزیه طلب که در زمان پهلوی نیز دست به شورش‌های زده بودند، اقدام به تحرکات مشابهی کردند. سیاست این گروه در بیش از نیم قرن اخیر در ایران، ترکیه، سوریه و عراق، بیان سیاسی «خودمختاری» در راستای هدف بلندمدت تجزیه بوده است. به همین دلیل حاکمیت هیچ‌کدام از این کشورها با کردهای دارای این رویکرد همراهی نکرده است؛ به ویژه آنکه این گروه از کردها در نیم قرن اخیر همواره با سلاح به ناامنی و اقدامات تروریستی دست زده‌اند. این تحرکات در اسفند 1357 در ایران آغاز شد و عناصر مسلح حزب دموکرات کردستان ایران عمدتاً در شهرهایی چون مهاباد و کردستان مسلط شدند. در ابتدا هیات‌های از شورای انقلاب برای مذاکره با این گروه‌ها به کردستان رفتند اما این گروه‌ها به کمتر از تجزیه کردستان قائل نبودند. در نهایت در بهار 1358، نیروهای سپاه پاسداران در کردستان حضور پررنگی یافتند و وضعیت تغییر کرد. گروه‌های تجزیه طلب کرد اقدامات تروریستی گسترده‌ای را در مسیر استقرار حاکمیت در کردستان انجام دادند اما در نهایت حاکمیت ایران به طور کامل در سال 1362 برقرار شد و تحرکات گروه‌های تروریستی به صورت موردی شد. تصاویر پراکنده‌ای که اسوشتیدپرس از تحرکات گروه‌های تجزیه طلب کرد در کردستان ایران در سال 1357 و 1358 ثبت کرده را در تابناک می‌بینید.
