دوره‌ی بودن برای بودن، به سر آمده است. رییس دانشگاه، وزیر علوم و معاونینی که نمی‌توانند هیچ کار «جدی» و «بزرگی» برای دانشجویان و دانشگاه کشور انجام دهند،(بارها از چهره‌های ذی نفوذ در وزارت علوم شنیده‌ام که انجام هرگونه کار بزرگی در شرایط فعلی منتفی است) بزرگترین و بهترین کارشان «استعفا دادن» خواهد بود. استعفایی برای دفاع از حقوق دانشجویان … دست کم می‌توانند به سنت سلف صالح خود، دکتر معین رجوع کنند که وقتی دید نمی‌تواند کاری برای دانشجویان انجام دهد، استعفا را بر بودن برای بودن ترجیح داد
