متأسفانه فقط در ایران میتوانیم ببینیم که عدهای بدون آنکه کوچکترین آشنایی با مسألهای داشته باشند در موافقت یا مخالفت با آن مسأله با صدای بلند داد سخن میدهند، در حالی که بلد نیستند نام آن مسأله را بدرستی تلفظ کنند. موضوعی که به نسبت تخصصی است و تعداد اندکی از شهروندان از آن اطلاع دارند و بعید است تعداد کسانی که از خوب و بد این موضوع اطلاع دارند در کشور به بیشتر از صدها نفر برسد، چگونه ممکن است که مردم عادی با دیدن یک طومار له یا علیه آن نظر صائبی دهند؟