احمد خلیلی در خاطرات خود می‌گوید: مجلس فشار می‌آورد كه حكومت نظامی تقریباً نباشد و ملغی بشود؛ مصدق هم با حکومت نظامی مخالف بود اما برای جلوگیری از آن، یك قانون تحت عنوان "امنیت اجتماعی" به وجود آورد که خیلی شدیدتر از قانون حکومت نظامی بود و بعداً ساواك از درون آن بیرون آمد.
