Ο θάνατος ενός κατασκόπου σπανίως αποτελεί είδηση, λόγω της μυστικότητας του επαγγέλματος.
Όταν όμως τον Σεπτέμβριο βρέθηκε νεκρή στα νορβηγικά νερά μια λευκή φάλαινα μπελούγκα, ύποπτη για κατασκοπεία για λογαριασμό της Μόσχας, το ζώο έγινε σύντομα μια μικρή διασημότητα.
Ο Χβάλντιμιρ (ένα λογοπαίγνιο με τη νορβηγική λέξη για τη φάλαινα, hval, και το μικρό όνομα του Ρώσου προέδρου) υποβλήθηκε ακόμη και σε επίσημη αυτοψία από τη Νορβηγική Διεύθυνση Αλιείας.
Η φάλαινα είχε αποκαλυφθεί ως κατάσκοπος το 2019 και είναι μία από τις πολλές περιπτώσεις στις οποίες ζώα που έχουν χρησιμοποιηθεί από τις μυστικές υπηρεσίες, σύμφωνα με το The Conversation.
Η φάλαινα μπελούγκα Χβάλντιμιρ, 2019
Μεταξύ αυτών ήταν ένα σοβιετικό πρόγραμμα για την εκπαίδευση θαλάσσιων ζώων ως κατασκόπων και δολοφόνων, το οποίο κατέρρευσε το 1991.
Οι ΗΠΑ διεξήγαγαν παρόμοια πειράματα με ζώα, ορισμένα από τα οποία χρονολογούνται από τη δεκαετία του 1960.
Μια από τις πιο ασυνήθιστες προσπάθειες της CIA να χρησιμοποιήσει ζώα ως κατασκόπους ήταν η Επιχείρηση Acoustic Kitty.
Η ιδέα ήταν να εμφυτεύσουν ένα μικρόφωνο και μια κεραία σε μία γάτα και να τη χρησιμοποιήσουν για να παρακολουθήσουν δυνητικά σημαντικές συνομιλίες.
In the 1960s Operation ‘Acoustic Kitty’, the CIA tried to equip cats with radio transmitters to eavesdrop on Soviet conversations. It didn’t work. pic.twitter.com/RiR3MNRsFu
— Weird History (@weird_hist) October 26, 2021
Η δοκιμή του «πρωτοτύπου» πήγε εξαιρετικά στραβά όταν η γάτα απομακρύνθηκε από τον στόχο και εν τέλει πατήθηκε από ένα ταξί.
Έτσι το πρόγραμμα να εγκαταλείφθηκε αρκετά γρήγορα.
Ένα πιο επιτυχημένο παράδειγμα ήταν η χρήση κατασκοπευτικών περιστεριών.
Εξοπλισμένα με μικροσκοπικές κάμερες, τα περιστέρια μπορούσαν εύκολα να έχουν πρόσβαση σε απαγορευμένες κατά τα άλλα περιοχές και να «τραβούν φωτογραφίες» χωρίς να κινήσουν υποψίες, πριν επιστρέψουν με ασφάλεια στην αρχική τους βάση.
Αυτό το πολύ επιτυχημένο πρόγραμμα της CIA κατά τη διάρκεια του ψυχρού πολέμου εμπνεύστηκε από τις βρετανικές προσπάθειες κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Με την πάροδο του χρόνου, η τεχνολογία δημιούργησε ευκαιρίες για την εκμετάλλευση της ικανότητας των ζώων να περνάνε απαρατήρητα.
Ταυτόχρονα, η τεχνολογία μείωσε στο ελάχιστο και την απρόβλεπτη συμπεριφορά τους.
Το πρόγραμμα Aquilinea αποσκοπούσε στη δημιουργία ενός τηλεκατευθυνόμενου αεροσκάφους που έμοιαζε με πουλί, πλήρως εξοπλισμένου με το στυλ των πιο παραδοσιακών κατασκοπευτικών αεροσκαφών, αλλά μικρότερου και πιο ευέλικτου, ώστε να μπορεί να πλησιάζει τους στόχους του.
1960s CIA Unmanned Aerial Vehicle (UAV) developed at #area51.
“Project Aquiline” could have easily been mistaken as a UFO.https://t.co/1dAQYFi7OT#ufotwitter #aviation pic.twitter.com/we2O2VgK6W
— Area503 (@RealArea503) August 15, 2024
Μια άλλη, ακόμη πιο μικροσκοπική εκδοχή ήταν το «εντομόπτερο» που ανέπτυξε η CIA τη δεκαετία του 1970.
Παρόλο που κανένα από τα δύο δεν έγιναν ποτέ πλήρως επιχειρησιακά, αναγνωρίζονται ως πρόδρομοι των σημερινών μη επανδρωμένων αεροσκαφών.
Αναπτύχθηκε από το Γραφείο Έρευνας και Ανάπτυξης της CIA τη δεκαετία του 1970, αυτό το μικροσκοπικό μη επανδρωμένο εναέριο όχημα (UAV) ήταν η πρώτη πτήση ενός εναέριου οχήματος μεγέθους εντόμου (Insectothopter).
Προχωρώντας προς τα εμπρός στη δεκαετία του 1990, το ρομποτικό γατόψαρο Charlie της CIA αναδύεται ως ένα από τα περισσότερα υποβρύχια μη επανδρωμένα σκάφη που έχουν τεθεί σε λειτουργία με επιτυχία.
Ένα βρετανικό σχέδιο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου για τη χρήση γεμισμένων με εκρηκτικά πτωμάτων αρουραίων και τη διανομή τους σε λεβητοστάσια γερμανικών εργοστασίων, όπου θα εκρήγνυνταν μόλις τα έσπρωχναν στον λέβητα, φάνηκε να είναι καταδικασμένο όταν η πρώτη αποστολή περίπου 100 νεκρών αρουραίων αναχαιτίστηκε από τους Γερμανούς.
Όμως η ανακάλυψη των αρουραίων και η εφευρετικότητα πίσω από το σχέδιο, οδήγησαν τους Γερμανούς σε μία κατάσταση παράνοιας.
Έτσι, «το πρόβλημα που τους προκλήθηκε ήταν πολύ μεγαλύτερη επιτυχία … από ό,τι αν οι αρουραίοι είχαν πράγματι χρησιμοποιηθεί».
Ενώ οι οργανισμοί πληροφοριών αναζητούν πάντα καινοτόμα μέσα για να βελτιώσουν την κατασκοπευτική τους τέχνη, αναμφισβήτητα η πιο επιτυχημένη εφαρμογή των πληροφοριών έρχεται με τη μορφή του ανθρώπινου αυτοσχεδιασμού.
Αξιοσημείωτο παράδειγμα ήταν η μυστική εξαγωγή του Oleg Gordievsky το 1985, αφού αποκαλύφθηκε η κάλυψη ενός από τους πιο πολύτιμους διπλούς πράκτορες της Δύσης που εργαζόταν για τις βρετανικές μυστικές υπηρεσίες.
‘“Everything to do with Oleg [Gordievsky] we were meant to take to the grave with us & we tried v hard to muddy the waters, but then of course Oleg wrote a book,” says Lady Ramsay, over a pot of Earl Grey & slice of chocolate cake in the House of Lords…’ https://t.co/PRDRro3qHc
— Shashank Joshi (@shashj) May 6, 2024
Η ομάδα των δύο Βρετανών διπλωματών και των συζύγων τους έπρεπε να περάσει από τα σημεία ελέγχου.
Καθώς σε ένα από αυτά πλησίαζε ο πρώτος σκύλος φρουράς, κάποιος από την ομάδα του προσέφερε ένα πατατάκι τυρί και κρεμμύδι, αποπροσανατολίζοντας τον από τον Gordievsky που κρυβόταν στο πορτμπαγκάζ.
Όταν ένας άλλος σκύλος άρχισε να μυρίζει το πορτμπαγκάζ, χρησιμοποιήθηκε μια άλλη μέθοδος.
Η σύζυγος ενός από τους διπλωμάτες ακούμπησε το 18 μηνών μωρό της στο πορτμπαγκάζ του αυτοκινήτου, άλλαξε την πάνα τουκαι στη συνέχεια έριξε την φρεσκογεμισμένη πάνα, αποσπώντας με επιτυχία την προσοχή του σκύλου.
Οι ενέργειες αυτές δεν αποτελούσαν ποτέ μέρος του σχεδίου εξαγωγής του Γκορντιέφσκι, αλλά ήταν ένας ενστικτώδης και έξυπνος αυτοσχεδιασμός από άτομα που είχαν συνηθίσει να επιχειρούν σε εχθρικά περιβάλλοντα και είχαν εξασκηθεί στο να αποσπούν την ανεπιθύμητη προσοχή των εχθρικών πρακτόρων.
