Ο κωδικός του ΠΑΣΟΚ για το άνοιγμά του στην κοινωνία δεν είναι άλλος από την «αμφίπλευρη διεύρυνση»: παρά την κάμψη στις δημοσκοπήσεις, στη Χαριλάου Τρικούπη θέλουν να ανοίξουν την παράταξη σε όλη την κοινωνία που δυνητικά θα μπορούσαν να απευθυνθούν, στο πεδίο της Κεντροαριστεράς και του προοδευτικού Κέντρου – με στόχο να αποτελέσουν τη βασική εναλλακτική επιλογή διακυβέρνησης απέναντι στη ΝΔ.
Στην πορεία αυτή, υπάρχουν πρόσωπα που σηματοδοτούν αυτό το άνοιγμα και τα οποία βρίσκονται ακόμα και στην πρώτη γραμμή παραγωγής πολιτικής.
Κάποιοι σηματοδοτούνται ως επιστροφές ή ως εκ νέου ενεργοποιήσεις, ενώ κάποιοι άλλοι, παρότι διαχρονικά «πασόκοι», κινούνται σε ένα πεδίο πέραν του στενού κομματικού ορίου.
Για το πολιτικό Κέντρο, η επιστροφή της Αννας Διαμαντοπούλου στα κομματικά πράγματα, και μάλιστα με διακριτό ρόλο, θεωρείται ένα μήνυμα επανασυσπείρωσης στο ΠΑΣΟΚ, ακόμα κι αν τα τελευταία χρόνια έκαναν άλλες κομματικές επιλογές.
Στον ίδιο τόνο κινείται και ο ευρωβουλευτής του κόμματος, Γιάννης Μανιάτης, ο οποίος χθες χαρακτήρισε (Σκάι) «θετική» τη συμμετοχή του Κυριάκου Μητσοτάκη στη σύνοδο Βορρά-Νότου στη Λαπωνία, λέγοντας πως «ήταν μια πολύ καλή κίνηση για τις μεσογειακές χώρες να αναδείξουν τα σοβαρά προβλήματα που υπάρχουν για τα ζητήματα ασφάλειας».
Αλλη μια φημολογούμενη επανενεργοποίηση θεωρείται αυτή του πρώην υπουργού Σταύρου Μπένου (που ήταν επικεφαλής της επιτροπής για την ανασυγκρότηση της Βόρειας Εύβοιας), ο οποίος εκτιμάται πως θα συμμετάσχει στη διαμόρφωση του κυβερνητικού προγράμματος του ΠΑΣΟΚ στον δρόμο προς το πολιτικό συνέδριο που ετοιμάζεται για τον προσεχή Μάιο – ενώ παράλληλα ακούγεται ως ένα από τα ονόματα που θα μπορούσε να προτείνει η πλευρά του ΠΑΣΟΚ για τη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας.
Στην πιο αριστερή πτέρυγα, το ΠΑΣΟΚ μετράει την τάση της Ανανεωτικής Αριστεράς, αλλά και αυτή των Κινήσεων Πολιτών, που κινούνται όχι απαραίτητα στο πλαίσιο της συσπείρωσης των προοδευτικών δυνάμεων, αλλά στη λογική της δημιουργίας ενός πολιτικού σχεδίου με διακριτή ταυτότητα που θα απευθύνεται στο ευρύτερο κεντροαριστερό πεδίο ψηφοφόρων – είναι χαρακτηριστικό πως ένας εξ αυτών που περιέγραψε τη λογική πίσω από μια κοινή υποψηφιότητα για Πρόεδρο της Δημοκρατίας (ακόμα κι αν η αναφορά του προσώπου δεν άρεσε στη Χαριλάου Τρικούπη) ήταν ο Θόδωρος Μαργαρίτης.
Ο υπεύθυνος προγράμματος, Λευτέρης Καρχιμάκης, με όνομα που παραπέμπει στην παπανδρεϊκή πλευρά του κόμματος, ενεργοποιήθηκε στο ΠΑΣΟΚ αρκετά πρόσφατα – και είναι εξ αυτών της πιο προοδευτικής πλευράς, έχοντας θέσει στο τραπέζι του πολιτικού σχεδιασμού τις επαφές
«από τα κάτω» και δράσεις σε επίπεδο γειτονιάς και κοινωνικών κινημάτων.
Ο εκπρόσωπος Τύπου Κώστας Τσουκαλάς είναι επίσης ένα από τα πρόσωπα που επανενεργοποιήθηκαν στο ΠΑΣΟΚ με την εκλογή του Νίκου Ανδρουλάκη, ενώ είχαν απομακρυνθεί από τα κομματικά πράγματα την περίοδο της συγκυβέρνησης.
Στη λογική του κοινωνικού διαλόγου με τις προοδευτικές δυνάμεις βρίσκεται και ο Χάρης Δούκας, με έμφαση στο επίπεδο της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Σε ένα μεγάλο κόμμα όλες οι πλευρές χωρούν, ενώ μεγαλύτερη σημασία έχει η σύνθεση. Στη Χαριλάου Τρικούπη έχουν απόλυτη επίγνωση πως «έχουν αλλάξει πίστα» και θέλουν αυτό να αποτυπώνεται και στον τρόπο διαμόρφωσης της στάσης του κόμματος.
Αυτές οι πλευρές, σε επίπεδο πολιτικής ζύμωσης, συναντιούνται συχνά -εκπρόσωποι υπάρχουν και στο συντονιστικό Πολιτικό Κέντρο -, ωστόσο το πεδίο στο οποίο θα φανεί το μέτρο της συνεργασίας θα είναι η διαμόρφωση της κυβερνητικής πρότασης στο πολιτικό συνέδριο, παράλληλα με τον τρόπο απεύθυνσης που θα χρησιμοποιηθεί από τη Χαριλάου Τρικούπη για το κάλεσμα «στις υγιείς δυνάμεις του προοδευτικού χώρου», το οποίο έχει ήδη προαναγγελθεί.
Αυτό που αποκλείεται είναι η λογική των μεταγραφών για την καρέκλα, χωρίς έμπρακτες πολιτικές συγκλίσεις, είτε αυτές αφορούν τη μία πλευρά είτε την άλλη.
