Η επίσκεψη στον τόπο του μακελειού, τη χριστουγεννιάτικη αγορά του Μαγδεμβούργου, το μεσημέρι του περασμένου Σαββάτου, ήταν για τον Ολαφ Σολτς ίσως η πιο φορτισμένη συναισθηματικά στιγμή στα τρία χρόνια της θητείας του στην καγκελαρία της Γερμανίας.
Είχε μαζί του για στήριξη άλλους τρεις ομοσπονδιακούς υπουργούς, Εσωτερικών Νάνσι Φέζερ, Δικαιοσύνης Φόλκερ Βίσινγκ, Περιβάλλοντος Στέφι Λέμκε, ενώ αυτονόητη ήταν η παρουσία του χριστιανοδημοκράτη τοπικού πρωθυπουργού Ράινερ Χάζελχοφ.
Δεν πρέπει να μείνει «τίποτα ανεξερεύνητο» σε αυτήν την «αποτρόπαια πράξη», είπε ο Σολτς με σφιγμένο πρόσωπο από το τσουχτερό κρύο και την εικόνα της χριστουγεννιάτικης αγοράς-φάντασμα με ό,τι άφησε πίσω του ο μακελάρης του Μαγδεμβούργου 17 ώρες νωρίτερα.
«Και αυτό θα γίνει», διαβεβαίωσε ο Σολτς. Εχει κάθε λόγο ο Σολτς να θέλει την πλήρη διαλεύκανση, και μάλιστα το ταχύτερο δυνατόν, αυτής της επίθεσης, η οποία δεν είναι από τις κλασικές περιπτώσεις ισλαμιστικής τρομοκρατίας, εισαγόμενης με το κύμα προσφύγων της τελευταίας δεκαετίας.
Αν ήταν αυτής της κατηγορίας, όχι μόνον ο Σολτς, αλλά όλο το πολιτικό προσωπικό της Γερμανίας θα έπρεπε να παραδώσουν τα όπλα στο ακροδεξιό AfD, πριν καν φτάσουν οι πρόωρες εκλογές του Φεβρουαρίου.
Η εσωτερική ασφάλεια σε συνδυασμό με το Μεταναστευτικό-Προσφυγικό ήταν το κυρίαρχο θέμα στις περιφερειακές εκλογές που είχαν προηγηθεί τον περασμένο Σεπτέμβριο σε τρία κρατίδια της Ανατολικής Γερμανίας.
Τα αποτελέσματα ήταν σοκ για τα παραδοσιακά κόμματα με την πρωτιά του AfD στη Θουριγγία και ποσοστά 30,6% στη Σαξονία και 29,2% στο Βρανδεμβούργο.
Επειδή όχι μόνον ο Σολτς, αλλά και ο μεγάλος του αντίπαλος, ο χριστιανοδημοκράτης υποψήφιος καγκελάριος Φρίντριχ Μερτς, «κάηκαν» στις εκλογές του Σεπτεμβρίου με την κόντρα αν και πόσο ερμητικά θα κλείσει η Γερμανία τα σύνορα, συμφώνησαν άτυπα μεταξύ τους να αφήσουν έξω από τον προεκλογικό αγώνα το Μεταναστευτικό.
Είναι προνομιακό θέμα του ακροδεξιού AfD και ο κανόνας λέει πως, όταν τσακώνονται αυτοί για τους πρόσφυγες, κερδίζει η Ακροδεξιά. Και αυτός ο κανόνας δεν έχει εξαίρεση. Μετά το Μαγδεμβούργο θα χρειαστεί μαεστρία για να διαχειριστούν το ζήτημα της εσωτερικής ασφάλειας, χωρίς να πριμοδοτήσουν το AfD.
Η αφετηρία για τον Σολτς είναι η χειρότερη δυνατή. Εχει πίσω του την αποτυχία του πειράματος της πρώτης, τρικομματικής, κεντροαριστερής κυβέρνησης με Σοσιαλδημοκράτες – Πράσινους – Φιλελεύθερους, που βαραίνει τον ίδιο, όσο και αν πέτυχε επικοινωνιακά να ρίξει το φταίξιμο στους Φιλελεύθερους. Στις δημοσκοπήσεις ο Μερτς με τη Χριστιανική Ενωση στο 30% έχει διπλάσια ποσοστά από τον Σολτς με τους Σοσιαλδημοκράτες να είναι βαλτωμένοι γύρω στο 15%.
Κανένας δεν πιστεύει ότι μπορεί να ανατραπεί ένα τέτοιο προβάδισμα και να βγει μπροστά ο Σολτς.
Κανένας, εκτός από τον ίδιο. Αντίστοιχη ήταν η αφετηρία για τον Σολτς, σε ποσοστά τουλάχιστον, και στις προηγούμενες εκλογές. Το καλοκαίρι του 2021 το SPD με τον Σολτς ήταν επίσης 15 μονάδες πίσω από τους Χριστιανοδημοκράτες του Αρμιν Λάσετ.
Πηγαίνοντας στη συνάντηση που είχαμε αρχές Ιουλίου του 2021 ως Ενωση Ξένου Τύπου (VAP) με τον Σολτς, γερμανός συνάδελφος, κοινοβουλευτικός συντάκτης του ZDF, μου έλεγε σκωπτικά: «Αυτόν τον καιρό ο Σολτς πηγαίνει παντού, όπου τον καλούν». Τρεις μήνες αργότερα, στις εκλογές του Σεπτεμβρίου, το SPD ήταν πρώτο κόμμα με 25,6% και ο Ολαφ Σολτς γινόταν καγκελάριος της Γερμανίας.
Ο Σολτς περιμένει να επαναληφθεί το «θαύμα» του 2021.
Αλλά είναι ο μόνος που το περιμένει – αν πραγματικά το πιστεύει και ο ίδιος. Ακόμα και ο στενότερος συνεργάτης του, Βόλφγκανγκ Σμιντ, υπουργός Καγκελαρίας, δεξί χέρι του Σολτς από την εποχή που ο σημερινός καγκελάριος ήταν τοπικός πρωθυπουργός στο Αμβούργο, σε εμπιστευτικές συζητήσεις χρησιμοποιεί διατυπώσεις που αφήνουν να διαφανεί ότι δεν είναι τόσο ακλόνητη η πεποίθηση μιας νέας νίκης του Σολτς.
Με το ξεκίνημα της θερμής φάσης του προεκλογικού αγώνα, ο Σολτς επαναφέρει ένα από τα βασικά συνθήματα της επιτυχημένης προεκλογικής καμπάνιας που έκανε το 2021 βασισμένη σε μία λέξη-σύνθημα: «Σεβασμός». Θα το προτάξει και τώρα εστιάζοντας την προεκλογική του εκστρατεία στο κοινωνικό κράτος και την οικονομία. Θέλει τη διασφάλιση των θέσεων εργασίας, των συντάξεων, της κατοικίας, για να τονίσει το δικό του κοινωνικό προφίλ, στιγματίζοντας τον αντίπαλό του, Φρίντριχ Μερτς, ως «ανάλγητο» πρώην στέλεχος της «Μπλακ Ροκ» που θέλει από τους εργαζομένους να εργάζονται περισσότερες ώρες και να βγαίνουν αργότερα στη σύνταξη.
Στο «θαύμα» του 2021, ο Σολτς είχε έναν ανέλπιστο «βοηθό», τον αντίπαλό του, Αρμιν Λάσετ, ο οποίος έχασε μέσα από το χέρια του την καγκελαρία, όταν οι κάμερες τον έπιασαν να γελάει την ώρα που μιλούσε ο πρόεδρος της Δημοκρατίας στους πληγέντες από τις πολύνεκρες πλημμύρες της κοιλάδας του Αρ. Εχει ακόμα δύο μήνες να ελπίζει ότι και ο Μερτς θα κάνει το «μοιραίο» λάθος.
Αλλιώς θα πρέπει να του παραδώσει τα κλειδιά της καγκελαρίας και το SPD ως μικρότερο κυβερνητικό εταίρο. Αλλά, πλέον, χωρίς τον ίδιο.
