Με την ανατροπή του καθεστώτος Ασαντ στη Συρία και την επικείμενη δημιουργία ενός ακραίου ισλαμικού κράτους (χαλιφάτο;) στη θέση του, μια σειρά από ερωτήματα δημιουργούνται για τις επιλογές των ευρωπαϊκών χωρών όσον αφορά την παράνομη μετανάστευση. Υπάρχει ενδεχόμενη σχέση ανάμεσα στις ροές χιλιάδων μουσουλμάνων «προσφύγων» και της ισλαμικής επιδίωξης της «τζιχάντ»;
Μέχρι τώρα είχαν εισρεύσει στην Ελλάδα 200.000 περίπου σύροι πολίτες, προφανώς αντίπαλοι του καθεστώτος Ασαντ.
Αυτό σημαίνει πως ήσαν σουνίτες μουσουλμάνοι, όχι αλαουίτες όπως οι σιίτες οπαδοί του πρώην προέδρου.
Αρα φίλα διακείμενοι στους ισλαμιστές αντιπάλους του (Ηαyat Tahir al Shan – HTS), που στήριζε ανοιχτά η Τουρκία και που σήμερα κατέλαβαν την εξουσία. Ελέγχθηκε ποτέ η σχέση όλων αυτών των ανθρώπων με το ακραίο Ισλάμ και με τις επιδιώξεις του για διείσδυση σε χώρες «απίστων»;
Δυστυχώς, το Κοράνι δεν κρύβει τις προθέσεις όσων ακολουθούν πιστά τις διδασκαλίες του.
Η μετανάστευση, η «μετακίνηση» και η «τζιχάντ στο όνομα του Αλλάχ» αποτελούν τις δύο όψεις του ιδίου νομίσματος για τους πρώτους μουσουλμάνους, όπως και για τον ίδιο τον Μωάμεθ.
Η προέλευση του Ισλάμ σαν πολεμική οντότητα μπορεί με πολλούς τρόπους να ανιχνευθεί στη λεγόμενη Hijrah (Εγίρα), τη μετακίνηση του Μωάμεθ και της πρώτης ομάδας των πιστών του από τη Μέκκα στη Μεδίνα.
Αυτή η μετακίνηση θεωρείται τόσο σημαντική ώστε να σηματοδοτεί το ξεκίνημα του μουσουλμανικού ημερολογίου. Στη συνέχεια, το ιερό βιβλίο δεν κρύβει τις προθέσεις της ισλαμικής θρησκείας.
«Αυτοί που πίστεψαν κι αυτοί που μετακινήθηκαν για να πολεμήσουν για τους στόχους του Αλλάχ, αυτοί θα γίνουν αποδέκτες της ευλογίας του Αλλάχ» (Κοράνι 2:218).
«Αυτοί που πίστεψαν και μετακινήθηκαν και πολέμησαν με το βιός τους και τη ζωή τους για τους στόχους του Αλλάχ κι αυτοί που τους φρόντισαν και τους βοήθησαν, είναι σύμμαχοι μεταξύ τους».
Αυτές οι διδασκαλίες εμψυχώνουν και καθοδηγούν τους μοντέρνους μουσουλμάνους με παραδείγματα προς μίμηση.
Αξίζει να σημειωθεί πως αυτό το παράδειγμα, της μετακίνησης δηλαδή σε μη ισλαμικές κοινωνίες με στόχο την από μέσα διάβρωσή τους και μετατροπή τους σε ισλαμικές, είναι η μοναδική περίπτωση που επιτρέπεται σε μουσουλμάνους να μη ζουν σε κοινωνίες που κυριαρχούνται από τη Σαρία.
Ενα από τα πρώτα Χαντίντ (ιερές διδασκαλίες) είναι απόλυτα σαφές, με τα λόγια του Μωάμεθ: «Δεν υπάρχει μετακίνηση (μετά την κατάκτηση), εκτός της τζιχάντ και των καλών προθέσεων, κι όταν σε καλούν σε τζιχάντ, πρέπει αμέσως να ανταποκριθείς στο κάλεσμα». (Σαχίχ Μπουκαρί, Τόμος τ, Βιβλίο 52, Χαντίτ 42).
Απαγορεύεται λοιπόν αν είσαι πιστός μουσουλμάνος να ζεις σε κοινωνία απίστων, εκτός αν είσαι εκεί για να την υπονομεύσεις και να ακολουθήσεις τις επιταγές της τζιχάντ.
Αυτό βέβαια αφορά μόνο τους αφοσιωμένους μουσουλμάνους.
Ποιος όμως ξέρει ποιοι ακριβώς είναι αυτοί; Λ.χ. η απαγορευμένη τώρα στη Βρετανία οργάνωση Αλ-Μιζαχιρούν (οι μετανάστες) υπάκουε ακριβώς σε αυτό!
Το ίδιο και η Sharìa4Belgium στις Βρυξέλλες.
Χωρίς έλεγχο ουσίας λοιπόν (και πώς γίνεται ακριβώς αυτός;) των λογής «προσφύγων», είναι μεγάλος κίνδυνος οι όποιες ροές από μουσουλμανικές χώρες.
Πού βρίσκονται τώρα οι 200.000 που εισήλθαν από τη Συρία;
