Η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ εξέδωσε ψήφισμα το 1977, επιλέγοντας τη συγκεκριμένη ημέρα, καθώς στις 29 Νοεμβρίου το 1947, η Συνέλευση υιοθέτησε ψήφισμα για το διαχωρισμό των παλαιστινιακών εδαφών σε ένα αραβικό και ένα εβραϊκό κράτος.
Μετά από ψήφισμα του 2005, η Γενική Συνέλευση έδωσε εντολή στην Επιτροπή για την Άσκηση των Αναφαίρετων Δικαιωμάτων του Παλαιστινιακού Λαού και το Τμήμα για τα Παλαιστινιακά Δικαιώματα να συνεχίσουν να διοργανώνουν μια ετήσια πολιτιστική εκδήλωση που αφορά την Παλαιστίνη ή τα παλαιστινιακά δικαιώματα, σε συνεργασία με τη Μόνιμη Αντιπροσωπεία Παρατηρητών της Παλαιστίνης στον ΟΗΕ.
Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη, Κουίνς, 1947 Συνάντηση για τη διχοτόμηση του Ισραήλ
Φέτος, θα πραγματοποιηθεί έκθεση με τίτλο «Γάζα, Παλαιστίνη: Μια κρίση της ανθρωπιάς μας», που διοργανώνεται από την Επιτροπή και τη Μόνιμη Αποστολή Παρατηρητών του Κράτους της Παλαιστίνης στα Ηνωμένα Έθνη, πραγματοποιείται στο κτίριο της Γενικής Συνέλευσης στη Νέα Υόρκη.
Η διαμόρφωση του σημερινού Ισραήλ και της Παλαιστίνης, καθώς και οι ρίζες της σημερινής σύγκρουσης χρονολογούνται από τις αρχές του 20ού αιώνα.
Η Παλαιστίνη ήταν ένα πρώην οθωμανικό έδαφος, το οποίο τέθηκε υπό βρετανική εντολή το 1922 από την Κοινωνία των Εθνών.
Αλλά πριν από αυτό, το 1917, οι Βρετανοί είχαν προβεί στη Διακήρυξη Μπάλφουρ, η οποία είχε εκφράσει την υποστήριξή της «στην ίδρυση στην Παλαιστίνη μιας εθνικής εστίας για τον εβραϊκό λαό».
Η Διακήρυξη, ωστόσο, διευκρίνιζε επίσης ότι «δεν θα γίνει τίποτα που μπορεί να θίξει τα πολιτικά και θρησκευτικά δικαιώματα των υφιστάμενων μη εβραϊκών κοινοτήτων στην Παλαιστίνη».
Από το 1922 και μετά, υπήρξαν κύματα μετανάστευσης Εβραίων από την Ευρώπη, κυρίως από την Ανατολική Ευρώπη.
Οι διώξεις από τους Ναζί και η φρίκη του Ολοκαυτώματος τη δεκαετία του 1930 αύξησαν τον αριθμό των Εβραίων μεταναστών στην περιοχή.
Οι ντόπιοι Άραβες αντιστάθηκαν στη μετανάστευση και πίεσαν για ανεξαρτησία, συμμετέχοντας σε μια εξέγερση από το 1936 έως το 1939.
Βρετανικά στρατεύματα στάλθηκαν για να καταπνίξουν τις ταραχές, αλλά η βία από ένοπλους Άραβες, κυρίως αγρότες, συνεχίστηκε.
Ταυτόχρονα, οι σιωνιστές επίσης εξόπλισαν τους Εβραίους της περιοχής και διεκδικούσαν έντονα μια εβραϊκή εθνική πατρίδα.
Συγκροτήθηκαν διάφορες επιτροπές και έγιναν προσπάθειες να βρεθεί μια αποδεκτή λύση, με τη διαδικασία να περιπλέκεται περαιτέρω από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Προς το τέλος του πολέμου, τα γειτονικά αραβικά έθνη ενδιαφέρθηκαν περισσότερο για την Παλαιστίνη.
Το 1944, οι επικεφαλής των αραβικών εθνών εξέδωσαν το Πρωτόκολλο της Αλεξάνδρειας, υποδεικνύοντας ότι αν και λυπούνταν για τις κακουχίες που επέφεραν οι ευρωπαϊκές δικτατορίες στους Ευρωπαίους Εβραίους, το ζήτημα αυτό δεν θα έπρεπε να συγχέεται με τον Σιωνισμό.
Ο Αραβικός Σύνδεσμος σχηματίστηκε τον Μάρτιο του 1945 και συμβόλαιό του περιλάμβανε ένα παράρτημα που τόνιζε τον αραβικό χαρακτήρα της Παλαιστίνης.
Αντιπρόσωποι των αραβικών κρατών στη συνεδρίαση της Διεθνούς Ερευνητικής Επιτροπής για την Παλαιστίνη στο Υπουργείο Εξωτερικών του Λιβάνου – 1947
Το Ηνωμένο Βασίλειο προσέγγισε τον ΟΗΕ για την επίλυση του προβλήματος της Παλαιστίνης το 1947.
«Το 1947 τα Ηνωμένα Έθνη αποδέχθηκαν την ευθύνη να βρουν μια δίκαιη λύση για το Παλαιστινιακό ζήτημα και εξακολουθούν να παλεύουν με αυτό το καθήκον μέχρι σήμερα», σημειώνει η ιστοσελίδα του ΟΗΕ.
Η Γενική Συνέλευση εξέτασε πιθανές λύσεις, προτείνοντας τελικά τον τερματισμό της βρετανικής εντολής.
Με το ψήφισμα 181 (ΙΙ), που εγκρίθηκε με πλειοψηφία δύο τρίτων, η Γενική Συνέλευση αποφάσισε να διχοτομήσει την Παλαιστίνη σε ένα αραβικό και ένα εβραϊκό κράτος, με την Ιερουσαλήμ να τίθεται υπό ειδικό διεθνές καθεστώς.
Η Γενική Συνέλευση διαμόρφωσε την Επιτροπή για την άσκηση των αναφαίρετων δικαιωμάτων του παλαιστινιακού λαού το 1975.
Παραχώρησε επίσης στην Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης, τον εκπρόσωπο του λαού της Παλαιστίνης, το καθεστώς του παρατηρητή στη Γενική Συνέλευση και στις διασκέψεις των Ηνωμένων Εθνών.
Στις 29 Νοεμβρίου 2012, η Συνέλευση χορήγησε στην Παλαιστίνη το καθεστώς κράτους παρατηρητή μη μέλους στον ΟΗΕ.
Στην Παλαιστίνη εργάζονται διάφοροι οργανισμοί του ΟΗΕ, όπως η Υπηρεσία Αρωγής και Έργων των Ηνωμένων Εθνών για τους Παλαιστίνιους Πρόσφυγες (UNRWA), που πρόσφατα απαγορεύτηκε με νόμο από την κυβέρνηση του Ισραήλ.
Ενόψει της ημέρας ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών Αντόνιο Γκουτέρες υπενθύμισε μία ανάρτηση του την υποστήριξη προς τον Παλαιστινιακό Λαό.
Every year on this day, the international community marks the International Day of Solidarity with the Palestinian People.
The @UN will continue to stand in solidarity with the Palestinian people and their inalienable rights to live in peace, security and dignity.
— António Guterres (@antonioguterres) November 29, 2024
«Κάθε χρόνο την ημέρα αυτή, η διεθνής κοινότητα τιμά τη Διεθνή Ημέρα Αλληλεγγύης με τον Παλαιστινιακό Λαό.
Ο ΟΗΕ θα συνεχίσει να στέκεται αλληλέγγυος στον παλαιστινιακό λαό και στα αναφαίρετα δικαιώματά του να ζει σε ειρήνη, ασφάλεια και αξιοπρέπεια».
Από την μεριά της, η UNRWA χαρακτήρισε την τρέχουσα επίθεση στη Γάζα ως «τον πιο έντονο βομβαρδισμό άμαχου πληθυσμού από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο».
It’s the International Day of Solidarity with the Palestinian People.
The plight of the #PalestineRefugees remains the longest unresolved refugee crisis in the world.
In the past year #Gaza has experienced the most intense bombardment of a civilian population since World War… pic.twitter.com/xkDNGP0XS3
— UNRWA (@UNRWA) November 29, 2024
Η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ έχει απαιτήσει από το Ισραήλ να σταματήσει την κατοχή της Παλαιστίνης πολλές φορές το 2024, συμπεριλαμβανομένων πολλών ψηφισμάτων που απαιτούν κατάπαυση του πυρός.
Αυτή τη στιγμή η εκεχειρία αποτελεί ζήτημα ζωτικής σημασίαςγια τον Παλαιστινιακό Λαό.
