Κάθε χρόνο περίπου 250 άνδρες στην Ελλάδα, ηλικίας 20 έως 34 ετών διαγιγνώσκονται με καρκίνο όρχεως.
Ο Νοέμβριος, ως μήνας ευαισθητοποίησης και πρόληψης για τον ανδρικό καρκίνο, έρχεται να μας υπενθυμίσει, πως ο κίνδυνος εμφάνισής αυτής της νόσου είναι υπαρκτός και η πρόληψη, σώζει ζωές!
Ο ενδέκατος μήνας κάθε έτους, αποτελεί τον μήνα ευαισθητοποίησης για θέματα ανδρικής υγείας, όπως ο καρκίνος των όρχεων. Το κίνημα «Movember» («mo-» από το αγγλικό «moustache» και «November») έχει στόχο να αλλάξει το «πρόσωπο» της ανδρικής υγείας.
Το κίνημα «Movember» («mo-» από το αγγλικό «moustache» και «November») έχει στόχο να αλλάξει το «πρόσωπο» της ανδρικής υγείας.
Ο Κωνσταντίνος Ράικος, είναι ένας από τους άνδρες που αντιμετώπισαν τον καρκίνο στον όρχι ήδη από τα 31 του χρόνια. Τον πολέμησε, τον νίκησε και σήμερα μίλησε στο in για την προσωπική του περιπέτεια υγείας, μέσα από την οποία μπορεί να μην βγήκε αλώβητος, βγήκε όμως δυνατότερος…
«Ήμουν 31 ετών. Για τέσσερις μήνες είχα πυρετό και δεν έβρισκαν τι έχω. Η διάγνωση στην αρχή ήταν ότι έχω απόστημα. Λανθασμένη. Ποτέ δεν μου πέρασε από το μυαλό ότι μπορεί να έχω καρκίνο. Η στιγμή που άκουσα ότι έχω καρκίνο, ήταν η στιγμή που ήρθα αντιμέτωπος με τις φοβίες μου. Στα 31 νιώθεις άτρωτος και ξαφνικά μαθαίνεις ότι μπορεί και να πεθάνεις. Εγχειρίστηκα άμεσα στο Πανεπιστημιακό νοσοκομείο της Λάρισας από τον Louis Pisters, Αμερικάνος γιατρός που έρχεται κάθε 4 μήνες και χειρουργεί δωρεάν παιδιά που αντιμετωπίζουν αυτού του τύπου τον καρκίνο. Μετά το χειρουργείο είχα μία υποτροπή, και συνέχισα να κάνω χημειοθεραπείες» .
«Είναι μπολιασμένο μέσα στο μυαλό μας, ότι από τους όρχεις πηγάζει η δύναμη του άντρα. Θυμηθείτε το μύθο του Κρόνου και του Δία. Όταν ο Δίας πήρε τα ηνία του κόσμου, όταν έκοψε τους όρχεις του πατέρα του. Με λίγα λόγια δηλαδή ότι οι όρχεις είναι η δύναμη της εξουσίας. Αυτό λοιπόν δεν ισχύει, ας αποβάλλουμε αυτή την πεποίθηση. Έχει να κάνει και με το πώς μεγαλώνουν οι άντρες στην ελληνική κοινωνία. Εγώ μιλάω για αυτό και θα συνεχίσω να μιλάω»
«Ζω με τη φοβία και την ανασφάλεια ότι ο καρκίνος μπορεί να επανεμφανιστεί, σε αυτό ή σε άλλο σημείο. Μαθαίνω να ζω μ’ αυτό. Αλλά ζω. Και αποφάσισα από την πρώτη στιγμή ότι θα ζήσω. Εγώ είμαι υποστηρικτής του «Movember» και κάθε Νοέμβριο αφήνω το μουστάκι περιμένοντας κάποιος να με ρωτήσει «γιατί έχεις αφήσει μουστάκι;» και εγώ να του απαντήσω, «για να με δεις και να προγραμματίσεις τις προληπτικές εξετάσεις σου».
«Όταν ήμουν στο στάδιο των θεραπειών, έπρεπε να δουλεύω παράλληλα και προσπαθούσα να είμαι περισσότερο αποδοτικός, μέσα σε λιγότερες ώρες. Τότε ήταν που αποφάσισα πως αν γίνω καλά και επιστρέψω στην εταιρεία μου, οι εργαζόμενοί μου πια, δε θα εργάζονται 8 ώρες, αλλά 6. Και αυτό είναι κάτι που το έκανα, λειτουργεί στην πράξη, είναι αποδοτικό και είμαι περήφανος για αυτό. Αυτό που μου δίδαξε όλη αυτή περιπέτεια είναι ότι πρέπει να προσέχουμε περισσότερο τους εαυτούς μας. Σίγουρα συνειδητοποίησα ότι δεν είμαι άτρωτος. Και εμπιστεύομαι περισσότερο τους ανθρώπους.»
Η Δανάη Δαλιάνη – διακεκριμένη ογκολόγος μιλά στο in για τα συμπτώματα, την πρόληψη αλλά και την αντιμετώπιση του καρκίνου του όρχεως ενώ εξηγεί τους λόγους για τους οποίους οι άνδρες συχνά διστάζουν να εξωτερικεύσουν ότι τον αντιμετωπίζουν.
Όπως εξηγεί στο in η Δανάη Δαλιάνη, παθολόγος – ογκολόγος, ο καρκίνος στους όρχεις είναι το πιο συχνό κακοήθες νεόπλασμα στους άντρες μεταξύ 20 και 34 ετών.
«Είναι κάτι που συμβαίνει στη ζωή των αντρών σε μία ηλικία πολύ ευαίσθητη και κρίσιμη που κανένας δεν περιμένει να του συμβεί. Τα αίτια δεν είναι πολύ καλά αναγνωρισμένα. Ο κίνδυνος αυξάνει διεθνώς τα τελευταία 30 χρόνια και είναι πιο συχνός στη λευκή φυλή και τους βόρειους λαούς. Στις ΗΠΑ που έχουν γενικά καλά στατιστικά στοιχεία, περιμένουν περίπου 3 περιστατικά ανά 100.000 πληθυσμού, ετησίως. Αν κάνουμε μία αντιστοιχία στην Ελλάδα αναλογεί σε 250 περιστατικά το χρόνο. Υπάρχει πρόβλημα με τη διάγνωση γιατί πολλές φορές τα παιδιά σε αυτή την ηλικία φοβούνται ή ντρέπονται να πάνε στο γιατρό, ή νομίζουν ότι χτύπησαν».
«Η καθυστέρηση στη διάγνωση παίζει πολύ μεγάλο ρόλο σε αυτόν τον καρκίνο. Πρέπει να τονίσουμε όμως ότι είναι ένας καρκίνος ιάσιμος. Ιάσιμος στο 95% των περιπτώσεων των παιδιών αυτών. Ακόμη κι όταν είναι μεταστατικός, γίνονται εντελώς καλά τα 2/3 των παιδιών. Για αυτό οι παιδίατροι πρέπει να εμφυσήσουν στα νεαρά αγόρια πριν καν από την εφηβεία, να μην ντρέπονται να μιλήσουν για οποιαδήποτε αλλαγή, στον όρχι» τονίζει η κυρία Δαλιάνη.
Όπως αναφέρει η ογκολόγος στο in η οποιαδήποτε ενόχληση ή αλλαγή στην μορφολογία των όρχεων πρέπει να θορυβεί τους άντρες και να απευθύνονται στον γιατρό τους.
«Ένας ξαφνικός πόνος που επιμένει, ή μια ξαφνική αλλαγή στο μέγεθος – συνήθως αύξηση του μεγέθους -, είτε μία σκληρία, πρέπει να οδηγήσει τον εκάστοτε άντρα στον ουρολόγο του. Ακολουθεί υπέρηχος ώστε να έχει ο γιατρός την κλινική εικόνα».
«Εφόσον τα αποτελέσματα των εξετάσεων συνηγορούν, καταλήγουμε σε ορχεκτομή. Αυτό που πρέπει να ξέρουν οι άντρες είναι ότι δεν αλλάζει ο ανδρισμός τους και δεν αλλάζει τίποτα στη βιολογική τους συμπεριφορά» τονίζει η ογκολόγος Δανάη Δαλιάνη.
«Πολλές φορές οι ασθενείς μπορεί να χρειάζονται την συνδρομή ψυχολόγου. Τουλάχιστον στην αρχική διάγνωση συνήθως οι ασθενείς αντιμετωπίζουν ψυχολογικά θέματα ανάλογα και με το αν είναι προχωρημένο το στάδιο. Μακάρι να είχαμε την δυνατότητα να έχουν ψυχολόγο όλοι από νωρίς» τονίζει στο in η Δανάη Δαλιάνη.
Η ογκολόγος Δ. Δαλιάνη απαντά: «Πολύ συχνά οι ασθενείς έχουν και το φόβο αν θα μπορούν να κάνουν οικογένεια στο μέλλον. Πριν καν ξεκινήσουμε οποιαδήποτε θεραπεία, τότε είναι ο καταλληλότερος χρόνος να γίνει κατάψυξη σπέρματος. Όσον αφορά την χημειοθεραπεία, αν είναι ένας κύκλος προληπτικός συνήθως δεν επηρεάζεται καθόλου η λειτουργία του άλλου όρχεως. Αν χρειαστούν 3-4 ή περεταίρω κύκλοι χημειοθεραπείας, τότε μπορεί να έχουμε παροδική μείωση του αριθμού και της κινητικότητας των σπερματοζωαρίων που συνήθως επανέρχονται στην κανονική μορφή τους, στη διετία μετά το τέλος της χημειοθεραπείας».
