Συχνά πιστεύουμε ότι μπορούμε με διάφορους τρόπους να κρύψουμε το πώς νιώθουμε βαθιά μέσα μας.
Μπορεί για παράδειγμα, να είμαστε δυστυχισμένοι και να θεωρούμε ότι βάζοντας το ψεύτικο χαμόγελό μας δεν θα μας καταλάβει κανείς.
Μερικές φορές ενδέχεται να πετυχαίνει. Ωστόσο, υπάρχουν κι άλλες φορές που η γλώσσα του σώματος μας προδίδει. Ιδίως για όσους μας παρακολουθούν στενά.
Από πράγματα απλά, όπως η κλίση των ώμων, η ένταση στα χέρια, ο τρόπος που κοιτάμε. Αυτά όλα αποτελούν σημαντικές ενδείξεις για το τι συμβαίνει στον εσωτερικό μας κόσμο.
Ουσιαστικά δείχνουμε στους άλλους τι συμβαίνει μέσα μας, ακόμα κι αν δεν το αντιλαμβανόμαστε.
Παρακάτω θα βρείτε τα 7 σημάδια που δείχνουν ότι κάποιος είναι βαθιά δυστυχισμένος στη ζωή του αλλά το κρύβει.
Βασικό. Η οπτική επαφή είναι μια ισχυρή μορφή επικοινωνίας. Μπορεί να αποκαλύψει εμπιστοσύνη, ενδιαφέρον, ακόμα και ευτυχία. Τι συμβαίνει όμως όταν κάποιος αποφεύγει συνεχώς να κάνει οπτική επαφή με τους άλλους;
Η μειωμένη οπτική επαφή μπορεί να είναι ένα διακριτικό σημάδι εσωτερικής αναταραχής. Όταν είμαστε δυστυχισμένοι, συχνά δυσκολευόμαστε να διατηρήσουμε οπτική επαφή.
Η στάση του σώματος μπορεί συχνά να αντικατοπτρίζει τη συναισθηματική μας κατάσταση.
Για παράδειγμα, οι οι πεσμένοι ώμοι, όταν αυτό δεν είναι από την κούραση ή το πιάσιμο, είναι σημαντικό σημάδι. Όταν είμαστε χαρούμενοι και γεμάτοι αυτοπεποίθηση, στεκόμαστε ψηλά, με τους ώμους μας σε ευθεία. Αλλά, όταν είμαστε δυστυχισμένοι ή αγχωμένοι, το σώμα μας τείνει να συρρικνώνεται προς τα μέσα, σαν να προσπαθούμε να προστατευτούμε από τον κόσμο.
Τα ψεύτικα χαμόγελα είναι ένας από τους πιο συνηθισμένους τρόπους με τους οποίους οι άνθρωποι κρύβουν τη δυστυχία τους.
Είναι ένας αμυντικός μηχανισμός, ένα τείχος που χτίζουμε γύρω από τα ακατέργαστα συναισθήματά μας για να εμποδίσουμε τον κόσμο να δει τα τρωτά μας σημεία.
Ίσως έχεις παρατηρήσει ότι κάποιοι άνθρωποι δεν μπορούν να καθίσουν ήσυχοι. Είναι μόνιμα ταραγμένοι.
Η ταραχή δεν είναι απαραίτητα σημάδι δυστυχίας, καθώς μπορεί να υποδηλώνει πλήξη, νευρικότητα ή ακόμα και απλώς μια συνήθεια. Ωστόσο, η υπερβολική ταραχή μερικές φορές είναι μια φυσική εκδήλωση εσωτερικής ανησυχίας ή άγχους.
Μελέτες δείχνουν ότι η συναισθηματική μας κατάσταση συχνά επηρεάζει την προσπάθεια που καταβάλλουμε για την προσωπική μας περιποίηση.
Χρειάζεται να πούμε κάτι άλλο πάνω σε αυτό;
Όλοι έχουμε εκείνες τις μέρες που θέλουμε απλώς να κουλουριαστούμε στον καναπέ, με ένα καλό βιβλίο ή να παρακολουθήσουμε την αγαπημένη μας εκπομπή.
Τι γίνεται όμως αν «εκείνες οι μέρες» μετατραπούν σε εβδομάδες ή και μήνες; Όταν οι άνθρωποι είναι δυστυχισμένοι, συχνά αποσύρονται από τις κοινωνικές δραστηριότητες.
Η σιωπή συχνά παραβλέπεται, αλλά η παρατεταμένη σιωπή, ειδικά από κάποιον που συνήθως είναι εκφραστικός και ομιλητικός, μπορεί να υποδηλώνει μια κρυφή μάχη με τη δυστυχία.
