Θα σηματοδοτηθούν εξελίξεις από την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας; Ή ο νέος πολιτικός κύκλος θα εκκινήσει από τον Μάρτιο του 2025; Εμπειρος μα όχι ξεπερασμένος πολιτικός της ευρύτερης Κεντροαριστεράς λέει πως θα υπάρξουν νέα δεδομένα μετά την πρόταση του Κυριάκου Μητσοτάκη για το ανώτατο πολιτειακό αξίωμα. Το βέβαιο είναι πως η όλη συνθήκη μεταβάλλεται μετά τη συνέντευξη του Αντώνη Σαμαρά στο «Βήμα της Κυριακής» και την ακολουθούμενη διαγραφή του από τη ΝΔ. Εκεί ο πρώην πρωθυπουργός επεσήμανε πως για την Προεδρία της Δημοκρατίας θα ήταν ιδανικός ο Κώστας Καραμανλής. (Το τελευταίο δεν ξέρω πώς διακυβεύει τη σταθερότητα της χώρας όπως είπε η κυβέρνηση στην αιτιολόγηση της διαγραφής του, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα και βάζω τελεία).
Αν το ερώτημα ως τώρα είχε να κάνει με το ποιον προσανατολισμό θα επιλέξει ο Πρωθυπουργός για το πρόσωπο και αν θα είναι κεντρογενές ή με πιο συντηρητικό πρόσημο, τώρα προστίθεται κάτι: αν η πρόταση αυτή θα φανεί πως ετεροκαθορίζεται από τη ρήξη με τον Σαμαρά ή αν δεν θα εξαρτηθεί από αυτή. Αν θα δείξει ο Μητσοτάκης πως υπολογίζει το τι έγινε και θα πάει «δεξιά» για Πρόεδρο – «καίγοντας» την επιλογή της νυν Προέδρου ή άλλων κεντρογενών – ή αν θα επιμείνει σε πρόσωπο πέραν της δεξιάς πολυκατοικίας. Θα επιχειρήσει ένα «μασάζ» στη θυμωμένη δεξιά βάση ή θα κοιτάξει πιο μπροστά με κεντρώο Πρόεδρο για να έχει διαύλους με το μικρό μα δυναμικό κοινό του μεσαίου χώρου; Προφανώς μέσα από τη συζήτηση για την Προεδρία και από το είδος και τον ανθρωπότυπο του νέου (;) ενοίκου στην Ηρώδου Αττικού θα διαφανεί μια συνολικότερη στρατηγική από μεριάς Μεγάρου Μαξίμου.
Κι εδώ θα είναι μια στιγμή που η κυβέρνηση θα φανεί αν μπορεί να διαχειριστεί την καμπή της ή απλώς θα διαχειριστεί τη φθορά της. ΟΚ, η εκλογή Προέδρου δεν συναρτάται πια με το αν πέφτει ή όχι μια κυβέρνηση. Είναι όμως ένα σήμα, μια εικόνα ενός συσχετισμού αλλά και μιας δυναμικής. Τις ημέρες μέχρι την τελική πρόταση, θα ακούτε ή θα διαβάζετε από εμάς τους δημοσιογράφους τα αυτονόητα: «Είναι στην προνομία του Πρωθυπουργού η πρόταση». Το ερώτημα όμως έχει μια πιο βαθιά διάσταση: Θα προτείνει έναν πληθωρικό πολιτικό στο Προεδρικό ο Μητσοτάκης, τόσο που να κινδυνεύει να του φτιάχνει εικόνα ακόμη και «δίπολου» με το Μαξίμου; Θα επιλέξει από την άλλη κάποιον-α που να δίνει άρωμα συναινέσεων με τον χώρο της Κεντροαριστεράς; Από την άλλη, πάλι τα έτερα κόμματα θα βρουν στην εκλογή ένα πρόσφορο έδαφος για να ασκήσουν αντιπολίτευση ή θα επιδείξουν θεσμική στάση ακόμη κι αν δεν τους ικανοποιεί το πρόσωπο αυτό 100%; Το Προεδρικό βγάζει εξελίξεις.
