Η διαγραφή και οι πρόωρες εκλογές
Ο πρόεδρος Αντώνης Σαμαράς χρειάστηκε να περάσει τον Ατλαντικό για να μας επιβεβαιώσει αυτό επί του οποίου όλοι φαίνεται να συμφωνούν, ότι η διαγραφή του ήταν «προαποφασισμένη». Το δήλωσε στον ανταποκριτή του ΑΝΤ1 στη Νέα Υόρκη, στο πλαίσιο ενός gala, και η ακριβής αναφορά του ήταν «όλα αυτά που είπα στη συνέντευξή μου τα έχω ξαναπεί πολλές φορές. Προφανώς η διαγραφή μου ήταν προαποφασισμένη».
Κοινώς, τον περίμενε στη γωνία ο πρόεδρος Κυριάκος, μας λέει με άλλα λόγια ο πρόεδρος Αντώνης, και θα συμφωνήσω. Βασικά ήθελε από καιρό να τον ξαποστείλει, κι αν επέλεξε να το κάνει τώρα, είναι γιατί θεώρησε ότι ο καιρός είναι κατάλληλος, προκειμένου να προχωρήσει σε κινήσεις οι οποίες πιθανόν να απαιτούνταν μετά τη διαγραφή του πρώην πρωθυπουργού. Τι κινήσεις; Μα τα έχουμε ξαναπεί. Πρόωρες εκλογές, με λίστα. Αποκεφαλισμοί, και όλα τα συναφή, που συμβαίνουν όταν καταρτίζονται λίστες, και τι κάνει αυτός που τις καταρτίζει με μερικούς μερικούς που δεν γουστάρει ή που του χαλάνε την όρεξη…
Ενόχλησαν οι «Πρέσπες του Αιγαίου»
Επεσα πάνω σε θεωρούμενο «σαμαρικό» βουλευτή, περιδιαβαίνοντας τη γνωστή πλατεία (Κολωνακίου), και το χάλι της – έτσι όπως έχει γίνει, λόγω των έργων του μετρό. Βουλευτής, της κατηγορίας «δεν πάω πουθενά, πουθενά, εδώ θα μείνω».
Τον ρώτησα, χωρίς περιστροφές, με βάση τις αναφορές του ειδώλου του από την Αμερική, ότι αυτά τα είχε ξαναπεί «πολλές» φορές, χωρίς να διαγραφεί, για το τι είναι αυτό που ενόχλησε τον πρόεδρο (Κυριάκο) περισσότερο από όλα, για να πάρει την από καιρό απόφαση να διαγράψει τον Σαμαρά.
– Ο όρος «Πρέσπες του Αιγαίου» που δεν θα τις ανεχόταν, όπως είχε πει παλιότερα, ο πρόεδρος Σαμαράς. Αυτό, περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, τον οδήγησε στη διαγραφή. Ειλημμένη ήταν η απόφαση, στο λέω κι εγώ. Απλώς το Σάββατο ανακοινώθηκε.
Ρώτησα αν προτίθεται ο ίδιος να αποχωρήσει. Με κοίταξε με το βλέμμα του ανθρώπου που ακούει κάποιον να τον ρωτάει βλακώδη πράγματα. Αναχώρησε, για «ραντεβού», χωρίς απάντηση.
Και κάπως έτσι κατέληξα στο συμπέρασμα ότι στο σκεπτικό του Κυριάκου (στο μυαλό μου είσαι!), επικράτησε το ότι αφού ξέρεις κύριε Σαμαρά ότι δεν έχω κάνει τίποτε με τα ελληνοτουρκικά, γιατί μου την πέφτεις έτσι; Αρα έχεις κάποιον σκοπό. Κι αυτός δεν είναι άλλος από το να με φθείρεις. Φθείρε με λοιπόν, απ’ έξω…
Το στοίχημα των 100.000 ψηφοφόρων
Δεν τα κατάφερα χθες να παρακολουθήσω την κωμωδία του… κατά Αλέφαντο «ντιμπέι ρε, ντιμπέι», όπου οι τέσσερις συριζοκαμπαλέρος αγωνίζονταν να αποδείξουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ υπάρχει, και… απειλεί να μας ξανακυβερνήσει. Είχα σοβαρότερα πράγματα να κάνω, και παρακαλώ να με συγχωρήσουν τα παλικάρια. Αυτό ωστόσο που έχω να πω, είναι ότι εξ όσων πληροφορούμαι, υπάρχει μια μεγάλη ανησυχία στο κόμμα της χαράς, και αυτή η αγωνία αφορά το πόσοι οπαδοί και φίλοι θα λάβουν μέρος στις εκλογές της Κυριακής. Οπως μου έλεγε χαρακτηριστικά, ο δικός μου, της Πολιτικής Γραμματείας, νωρίτερα χθες, πριν από το σόου της ΕΡΤ, «το μεγάλο θέμα είναι να μπορέσουμε να ξεπεράσει η συμμετοχή τις 100.000 ψηφοφόρους».
– Και γιατί θα είναι μεγάλο θέμα; τον ρώτησα τον άνθρωπο, που έτρωγε στο μεταξύ τα νύχια του – από την αγωνία…
– Διότι θα μας δείξει πως το κόμμα υπάρχει, ότι εκεί έξω υπάρχουν άνθρωποι που εξακολουθούν να πιστεύουν στον ΣΥΡΙΖΑ, και πως οι αποστάτες είναι αποστάτες, και δεν έχουν έρεισμα στην Αριστερά.
Να πω ότι λυπάμαι; Δεν θα το πω…
Το μαρτύριο της σταγόνας
Πάντως η πλάκα που τους κάνει ο έκπτωτος πρόεδρος Κασσελάκης είναι άνευ προηγουμένου. Το κινέζικο μαρτύριο με τη σταγόνα μοιάζει μπροστά του με παιδικό παιχνίδι «αμπεμπαμπλόμ τουκιθεμπλόμ, μπλιμ μπλομ»! Ο τύπος δεν υπάρχει. Χθες «ντιμπέι» αυτοί, διαδικτυακή ψηφοφορία για το όνομα του κόμματος, αυτός. Σήμερα, τελική ευθεία για τις εκλογές αυτοί; Τζάκρη, Πούλου, και λοιποί συγγενείς και φίλοι, έξω από την Κοινοβουλευτική Ομάδα ΣΥΡΙΖΑ, για να χαθεί ο θεσμικός ρόλος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, υπέρ του ΠΑΣΟΚ. Την Κυριακή εκλογές αυτοί για να αναδείξουν πρόεδρο; Το Σάββατο στο Ζάππειο αυτός, να αναγγείλει το καινούργιο κόμμα, και γύρω από ένα μεγάλο τραπέζι, λέει, που θα μοιάζει με τα παλιά, ωραία, κυριακάτικα που στήνονταν στα σπίτια, να διαβάσει τη διακήρυξη του… «κινήματος», περιστοιχισμένος από τα πρώην στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ!
Μια διακήρυξη που είναι ήδη γραμμένη, και το μόνο που έχει μείνει κενό είναι το όνομα, το οποίο, λέει, θα το προσθέσουν αύριο βράδυ, όταν και θα έχει ολοκληρωθεί η διαδικτυακή ψηφοφορία.
Ολα για την επικοινωνία δηλαδή. Σάββατο για να τους αφαιρέσει κάθε πιθανότητα, να περάσει έστω και σε μονόστηλο στις κυριακάτικες εφημερίδες, ότι «εκλογές για την ανάδειξη νέου προέδρου διεξάγονται σήμερα στον ΣΥΡΙΖΑ».
Πολύ κακό παιδί ο Στέφανος, πολύ κακό…
Ομαδική παράκρουση
Αλλά και οι άλλοι ρε παιδί μου, χάνουν κάθε επαφή με την πραγματικότητα. Σαν να έχουν υποστεί ομαδική παράκρουση. Σε μια τελευταία τους ανακοίνωση, επιτέθηκαν στον έκπτωτο πρόεδρο Κασσελάκη, για το κόμμα που στήνει, και μεταξύ άλλων έγραψαν και τα ακόλουθα, τα οποία τα θεωρώ εντελώς της πλάκας:
«Για άλλη μια φορά, ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ θα χαλάσει τα σχέδια της διαπλοκής. Το μήνυμα που στέλνουν τα διάφορα payrolls, η οικονομική ολιγαρχία, τα παραθεσμικά κέντρα, θα προσκρούσει στη μαζική συμμετοχή των μελών του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ στις εκλογές για την προεδρία του κόμματος»!!
Είχε σχέδια η διαπλοκή για τον ΣΥΡΙΖΑ, και μας είχαν διαφύγει; Πότε, και γιατί; Αυτοί δεν ήταν που πανηγύριζαν με τον νέο πρόεδρο Κασσελάκη, ότι θα είναι αυτός που θα ρίξει τον Μητσοτάκη; Τότε δεν υπήρχε διαπλοκή; Δεν υπήρχαν «payrolls, οικονομική ολιγαρχία, παραθεσμικά κέντρα»; Δεν ήταν αυτοί που έβριζαν, και κατασυκοφαντούσαν όλους εμάς που σημειώναμε ότι το παλικάρι Στέφανος, από κάπου ήρθε, κάποιος τον έφερε και κάποιος του έστρωσε το χαλί, να καταλάβει τον ΣΥΡΙΖΑ; Θα μας τρελάνουν, πια;
Επίσης «μην τρίβονται στην γκλίτσα του τσοπάνη», καταπώς επισημαίνουν – και προειδοποιούν – οι συμπατριώτες μου στην εύανδρο Ηπειρο, σε κάτι ανάλογες περιπτώσεις. Γιατί αν πιάσουμε την πονεμένη ιστορία με τίτλο «σχέσεις στοργής ΣΥΡΙΖΑ – διαπλοκής», κατά την αλήστου μνήμης διακυβέρνησή τους, θα πέσει πολύ κλάμα…
Βαριά ήττα των «δικαιωματιστών»
Η σύλληψη αυτού του λεβέντη Ρωμανού, στα απόνερα της έκρηξης στους Αμπελοκήπους, συνιστά άλλη μια βαριά ήττα όλων αυτών των τάχα μου «δικαιωματιστών», που μας έχουν ζαλίσει τον έρωτα όλα αυτά τα χρόνια – και επί ΣΥΡΙΖΑ ακόμη περισσότερο. Το αγόρι αυτό, που όντως πέρασε μια σκληρή προσωπική τραγωδία (είδε τον φίλο του τον Γρηγορόπουλο να πέφτει νεκρός, τον Δεκέμβριο του 2008 – και μετά κάηκε, όπως θυμάστε, η Αθήνα), βγήκε νωρίς στο κλαρί, χάθηκε μέσα στην τρέλα της αντιεξουσιαστικής πάλης, και κάποια στιγμή – το 2013 – έπεσε στα χέρια του νόμου. Και μετά από τις φυλακές ήθελε, λέει, να γίνει φοιτητής. Να μορφωθεί. Η πολιτεία (οι αρμόδιες Αρχές), που ήξερε με ποιον και τι είχε να κάνει, αρνιόταν. Μέχρι που το αγόρι το υιοθέτησαν οι «δικαιωματιστές» του ΣΥΡΙΖΑ. Μαζί τους, υιοθέτησαν το δίκαιο αίτημά του στη… μόρφωση, εφημερίδες, sites και κάθε επώνυμο νούμερο (δικηγόροι, παρουσιαστές, ηθοποιοί, συγγραφείς, επιστήμονες) που είναι έτοιμο σε κάθε τέτοιες ευκαιρίες να τσιμπήσει λίγη δημοσιότητα.
Η άτολμη, συνεχώς εκβιαζόμενη και ενδοτική πολιτεία, είπε τελικά ναι στη… μόρφωση του Ρωμανού. Για να αποδειχθεί δέκα χρόνια μετά, ότι το παλικάρι δεν μορφώθηκε απλώς… παραμορφώθηκε, που λένε!
