Σε κτίρια του περασμένου αιώνα στεγάζεται η συντριπτική πλειονότητα του ΕΣΥ, μετρώντας εδώ και πολλά χρόνια φθορές, κακοτεχνίες… ακόμη και ξηλωμένες στέγες που στάζουν κάθε φορά που βρέχει. Μοιραία και εν τη απουσία δραστικών και αποτελεσματικών παρεμβάσεων κτιριακής συντήρησης, οι εργαζόμενοι όπως καταγγέλλουν επιστρατεύουν κουβάδες και σφουγγαρίστρες. Υπό τις συνθήκες αυτές, ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων στα Δημόσια Νοσοκομεία (ΠΟΕΔΗΝ), Μιχάλης Γιαννάκος, προειδοποιεί ότι είναι αναγκαία η επισκευή των νοσοκομείων ενόψει χειμώνα.
Είναι ενδεικτικό πως μόλις πριν από μερικές ημέρες σε κτίριο του νοσοκομείου Ευαγγελισμός – στο μεγαλύτερο, δηλαδή, νοσηλευτικό ίδρυμα της χώρας – έσταζαν τα νερά της βροχής στο εσωτερικό του. Μια σημαντική λεπτομέρεια, δε, είναι πως η συγκεκριμένη στέγη που… απέτυχε να συγκρατήσει τη βροχή, κατασκευάστηκε πριν από 130 χρόνια! Πριν από το καλοκαίρι πάλι, στο ίδιο νοσηλευτικό ίδρυμα είχε προκληθεί διαρροή καυτού νερού στον 9ο όροφο, με τα νερά να φτάνουν έως και τον 3ο όροφο.
Κουβάδες σε πολλά σημεία των νοσοκομείων, σε διαδρόμους, εντός των θαλάμων ασθενών, γιατί τα νερά πέφτουν από τα ταβάνια
Τα επανειλημμένα σε βάθος ετών σήματα κινδύνου που εκπέμπουν τα κακοσυντηρημένα, παλιά κτίρια, αλλά ακόμη και νεότερες εγκαταστάσεις του ΕΣΥ ανά τη χώρα (που μετρούν για παράδειγμα μόλις δύο δεκαετίες λειτουργίας), δεν έχουν διαφύγει την προσοχή της τωρινής ηγεσίας του υπουργείου Υγείας. Εξού και έχουν ήδη ξεκινήσει ή δρομολογούνται έργα ενεργειακής αναβάθμισης και ανακαίνισης των υποδομών των νοσηλευτικών ιδρυμάτων με κονδύλια του Ταμείου Ανάκαμψης. «Ομως, υπάρχουν νοσοκομεία ή κτίρια νοσοκομείων που δεν είναι ενταγμένα στα εν λόγω προγράμματα, παρότι αντιμετωπίζουν προβλήματα στεγάνωσης και οι προϋπολογισμοί δεν αντέχουν να υποστηρίξουν την αποκατάσταση των ζημιών», συμπληρώνει ο Μ. Γιαννάκος.
Τα όσα περιγράφουν οι εργαζόμενοι στο ΕΣΥ μαρτυρούν τα σημάδια μαραζώματος ενός συστήματος που πάσχει και κτιριακά. Περιγράφουν πως τοποθετούνται κουβάδες σε πολλά σημεία των νοσοκομείων – λ.χ. σε διαδρόμους, εντός των θαλάμων ασθενών – γιατί τα νερά πέφτουν από τα ταβάνια. Κάνουν λόγο για παράθυρα που δεν κλείνουν στεγανά, με αποτέλεσμα κάθε φορά που βρέχει να μπάζουν. Και σχολιάζουν με νόημα ότι «οι τεχνικές υπηρεσίες στα μεγάλα νοσοκομεία αποτελούν διεύθυνση και στα μικρά νοσοκομεία υποδιεύθυνση, χωρίς να διαθέτουν τεχνικούς υπαλλήλους, καθώς δεν προβλέπονται προσλήψεις εδώ και δεκαετίες».
Υπό τα δεδομένα αυτά, ο Μιχάλης Γιαννάκος διερωτάται: «Πώς θα γίνει συντήρηση και διάγνωση των ζημιών;». Και συμπληρώνει: «Ευτυχώς, με το πρόγραμμα απασχόλησης μέσω ΔΥΠΑ, ηλικίας 55 έως 67 ετών, προσελήφθησαν κάποιοι λίγοι τεχνικοί, οι οποίοι δεν επαρκούν».
Ο ίδιος στέκεται εμφατικά στην περίπτωση του νοσοκομείου Κιλκίς. «Πρέπει να γκρεμιστεί… χθες και να γίνει νέο νοσοκομείο. Ο,τι χρήματα πέφτουν σε αυτό για επισκευές είναι πεταμένα. Το κτίριο όπου στεγάζεται η παθολογική κλινική είναι 90 χρονών. Βρέχει έξω, βρέχει και μέσα. Συμπληρωματικά η ίδια κλινική, στην οποία στάζουν τα νερά, έχει μία μόνο γυναικεία τουαλέτα και οι νοσηλευόμενες γυναίκες πηγαίνουν σε αυτή. Υπάρχει κίνδυνος μετάδοσης λοιμώξεων».
Σε κάθε περίπτωση, πάντως, τα προβλήματα δεν σταματούν εδώ. Στην ίδια καταγγελία η ΠΟΕΔΗΝ αναφέρεται σε μεγάλο νοσοκομείο της Ανατολικής Μακεδονίας, που αποτελείται από τρία νέα σχετικά κτίρια περίπου 20ετίας. Κι όμως, «τρέχουν νερά στο εσωτερικό από τους αρμούς σύνδεσης των τριών κτιρίων στις στέγες». Ιδια είναι η εικόνα σε ένα ακόμη νοσοκομείο που κατασκευάστηκε προς 20ετίας στη Θεσσαλία, καθώς κάθε φορά που βρέχει στάζει στο εσωτερικό του, με τους εργαζομένους να συμπεραίνουν πως πρόκειται για κακοτεχνίες στην κατασκευή.
