Ο Νάσος Γκαβέλας επιβεβαίωσε για μία ακόμη φορά ότι είναι ο πιο γρήγορος Παραολυμπιονίκης στον κόσμο. Στην κατηγορία των 100 μέτρων Τ11 κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στους Παραολυμπιακούς Αγώνες στο Παρίσι με χρόνο 11,02 κάνοντας ένα μοναδικό back to back!
Είχε κατακτήσει το χρυσό και στους Παραολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο το 2021 με 10.82, το οποίο είναι παγκόσμιο ρεκόρ μέχρι και σήμερα.
Ο Γκαβέλας με το δεύτερο χρυσό είναι το τρίτο μέλος στο κλειστό κλαμπ των Ελλήνων Παραολυμπιονικών που έχουν καταφέρει να υπερασπιστούν τους τίτλους τους. Πρώτος ο κολυμβητής Χαράλαμπος Ταϊγανίδης στα 100μ ύπτιο S13 το 2004 στην Αθήνα και το 2008 στο Πεκίνο και μετά ο Χρήστος Ταμπαξής στα 50μ ύπτιο S1 επίσης το 2004 και το 2008.
Ωστόσο και οι δύο ήταν στην κολύμβηση με τον 24χρονο πρωταθλητή να είναι ο πρώτος που το πετυχαίνει στο στίβο, ενώ εκτός από το παγκόσμιο ρεκόρ στα 100 μέτρα, το έχει και στα 60 μέτρα με 7,07 δευτερόλεπτα από την Ημερίδας Κλειστού Στίβου Φεβρουάριο του 2022, στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας.
Εχει αναδειχθεί επίσης Παγκόσμιος Πρωταθλητής το 2023 στο Παρίσι και Πρωταθλητής Ευρώπης το 2021 στο Μπίντγκος, πάντα στα 100 μέτρα.
Ο Νάσος έχει περιορισμένη όραση και από τα δύο μάτια. Γεννήθηκε στις 19 Δεκεμβρίου 1999 στην Αθήνα και το πρόβλημα ξεκίνησε σε ηλικία 10 ετών.
Στην τετάρτη Δημοτικού άρχισε να μην διαβάζει καλά και να συλλαβίζει. Η δασκάλα τον μάλωνε επειδή πίστευε ότι δεν διάβαζε το μάθημα, ενώ οι συμμαθητές του, πίστευαν ότι απλώς έκανε πλάκα.
Όταν είπε στους γονείς του ότι κάτι συμβαίνει, η διάγνωση των γιατρών προκάλεσε σοκ. Διαγνώσθηκε με τη νόσο Στάργκαρντ, μία γονιδιακή ασθένεια έχει ως αποτέλεσμα την προοδευτική μείωση της όρασης.
Όπως είχε πει σε συνέντευξη του στην ιστοσελίδα Propago.gr, «υπήρχαν άσχημα σχόλια, αλλά και μερικά παιδιά που δεν με έκαναν παρέα. Θυμάμαι κάποια παιδιά που, καταλαβαίνω τώρα, ότι διοχέτευαν τα νεύρα τους σε εμένα, ίσως γιατί ένιωθαν ότι είμαι ο εύκολος στόχος, επειδή δεν βλέπω και δεν θα αντιδράσω. Βέβαια αυτά τα φαινόμενα ήταν πάντα περιορισμένα, δεν μπορώ να πω πως όλη μου η σχολική ηλικία χαρακτηρίζεται από κοροϊδία και περιθωριοποίηση».
Πάντα του άρεσαν τα σπορ και ήταν καλός ποδοσφαιριστής. Παρά την αντιμετώπιση που είχε ο Νάσος συνέχισε να παίζει μπάλα, παρότι δυσκολευόταν να βρει μέσα στο γήπεδο τους συμπαίκτες του. Όταν μεγάλωσε το πρόβλημα αναγκάστηκε να σταματήσει ποδόσφαιρο. Ετρεξε 100 μέτρα στο άλσος του Αιγάλεω και ένας προπονητής που τον είδε, του πρότεινε να ασχοληθεί με τα σπριντ, κάτι που φυσικά έκανε και έφτασε ως την κορυφή του κόσμου!
Παρά τις όποιες δυσάρεστες συμπεριφορές αντιμετώπισε, ο Νάσος Γκαβέλας δεν το έβαλε ποτέ κάτω. Ασπίδα σε όλα, η οικογένεια του η οποία ήταν συνεχώς στο πλευρό του, να του παρέχει κάθε βοήθεια.
Το πρόβλημα της όρασης δεν τον εμπόδισε ούτε στην ακαδημαϊκή του πορεία, καθώς έδωσε Πανελλήνιες και πέρασε στο Τμήμα Ψυχολογίας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Επέλεξε το συγκεκριμένο τμήμα λόγω του ενδιαφέροντος του να κατανοήσει πώς λειτουργεί και συμπεριφέρεται ο άνθρωπος και θέλει να ειδικευτεί στην αθλητική ψυχολογία για τα άτομα με αναπηρία, γιατί ο ίδιος γνωρίζει στην πράξη τα προβλήματα των ανθρώπων με πρόβλημα αναπηρίας.
Αλλωστε, τα λόγια του, αποτελούν μάθημα ζωής για όσους η ζωή δεν τους έχει χαμογελάσει, ειδικά σε παιδιά με προβλήματα. «Στα παιδιά θα ήθελα να δώσω την συμβουλή να κυνηγούν τα όνειρά τους και αυτό που τους κάνει χαρούμενους. Ο,τι εμπόδια και αν προκύψουν, έχουν σίγουρα την δύναμη να τα προσπεράσουν και να γίνουν ακόμα καλύτεροι»!
