Έχουν περάσει 15 χρόνια από τότε που ο Γιουσέιν Μπολτ έθεσε το παγκόσμιο ρεκόρ 100μ. το 2009, με τον εκπληκτικό χρόνο των 9,58 δευτερολέπτων στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου στο Βερολίνο.
Από τότε κανένας αθλητής δεν έχει καταφέρει καν να… πλησιάσει το εξαιρετικό επίτευγμα του Τζαμαϊκανού σπρίντερ, με τον κόσμο να αναρωτιέται πλέον αν ποτέ θα υπάρχει άνθρωπος που θα «σπάσει» το 9,58.
Το ταξίδι του Μπολτ προς την επίτευξη του παγκόσμιου ρεκόρ ξεκίνησε το 2008, όταν τράβηξε για πρώτη φορά την προσοχή του κόσμου με χρόνο 9,72 δευτερόλεπτα σε μια συνάντηση Grand Prix στη Νέα Υόρκη.
Στη συνέχεια κατέπληξε το κοινό στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου το 2008 με χρόνο 9,69 δευτερόλεπτα, πριν τελικά σημειώσει το φαινομενικά άπιαστο ρεκόρ των 9,58 δευτερολέπτων ένα χρόνο αργότερα!
The current men’s world record for the 100 meter sprint race is 9.58 seconds
This is Jamaica’s Usain Bolt setting it in 2009.pic.twitter.com/nYHP4Q3d4u
— Massimo (@Rainmaker1973) August 3, 2024
Έκτοτε, κανένας αθλητής δεν έχει πλησιάσει την ταχύτητα του Μπολτ. Ο πιο κοντινός ήταν ο Αμερικανός σπρίντερ Νόα Λάιλς, ο οποίος κέρδισε τον τελικό των 100μ. το 2022 με ατομικό ρεκόρ 9,79 δευτερόλεπτα – ακόμα 0,21 δευτερόλεπτα πιο αργά από το ρεκόρ του Μπολτ.
Οι τελευταίοι σπρίντερ που έφτασαν σε απόσταση αναπνοής ήταν ο Τάισον Γκέι και ο Γιοχάν Μπλέικ, οι οποίοι έτρεξαν και οι δύο 9,69 δευτερόλεπτα το 2009 και το 2012, αντίστοιχα.
Ακόμα και ο ίδιος ο Μπολτ έχει εκφράσει σκεπτικισμό για το αν η σημερινή γενιά σπρίντερ θα καταρρίψει το ρεκόρ του. Σε μια πρόσφατη εμφάνισή του στο «Obi One Podcast», άφησε να εννοηθεί ότι το δικό του όριο μπορεί να αντέξει στο χρόνο.
Ωστόσο, οι επιστήμονες Polly McGuigan και Aki Salo έδωσαν μια διαφορετική προοπτική στο θέμα.
Συγκεκριμένα, στη μελέτη τους διατύπωσαν τη θεωρία ότι, ενώ το ρεκόρ του Μπολτ είναι πιθανότατα ασφαλές προς το παρόν, θα μπορούσε να καταρριφθεί στο μέλλον – ενδεχομένως ακόμη και με χρόνο κάτω από εννέα δευτερόλεπτα.
Το κλειδί, υποστηρίζουν, βρίσκεται σε έναν συνδυασμό γενετικής και προηγμένων τεχνικών προπόνησης.
«Ένας συνδυασμός γενετικής και προπόνησης θα πρέπει να παράγει γλουτούς, μηρούς και γάμπες που είναι λίγο πιο δυνατοί και πιο γρήγοροι από τους σημερινούς καλύτερους σπρίντερ» εξηγούν τα ευρήματά τους.
Παρά την αισιοδοξία τους, οι McGuigan και Salo προειδοποιούν ότι το σπάσιμο του φράγματος των εννέα δευτερολέπτων δεν είναι κάτι που θα πρέπει να περιμένουμε σύντομα.
