Μπορεί οι ιστορικοί να μνημονεύουν την εντυπωσιακή νίκη του Καρχηδόνιου στρατηγού Αννίβα στη μάχη των Καννών (216 π.Χ.), μα ελάχιστα είναι γνωστό ότι οι δύστυχοι ελέφαντες που χρησιμοποίησε, πέθαναν στη πορεία λόγω ψύχους. Πίσω από εντυπωσιακούς τίτλους δόξας της ανθρώπινης ιστορίας, βρίσκονται τα ψιλά γράμματα της εξολόθρευσης εκατομμυρίων ζώων.
Πριν μηχανοποιηθεί ο πόλεμος, οι στρατοί, από τους Αιγύπτιους και του Ινδούς μέχρι τους Έλληνες και τους Ρωμαίους, συχνά στρατολογούσαν μεγάλο αριθμό ζώων για να υποστηρίξουν τις επιχειρήσεις τους.
Άλογα, γαϊδούρια, βόδια, ταύροι και ελέφαντες μετέφεραν άνδρες, υλικό και προμήθειες. Τα περιστέρια μετέφεραν μηνύματα, ενώ οι καμήλες ήταν ιδανικές για μεταφορά στρατευμάτων στην έρημο, και τα άλογα αξιοποιούνταν για ανίχνευση του εδάφους και τρομερές κατά μέτωπο επιθέσεις και πλαγιοκοπήσεις.
Ενώ ο συνολικός αριθμός των ζώων που στρατολογούνται για την άμεση υποστήριξη των μαχών έχει μειωθεί με την πάροδο του χρόνου, η χρήση τους από τους στρατιώτες παραμένει συνηθισμένη.
Όπλα έχουν δοκιμαστεί ως προς την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητά τους, πάνω σε χοίρους και πρόβατα
Όπως αναφέρουν στο Conflict and Environment Observatory, οι Τζάνις Κοξ και Τζάκσον Λη, εκτιμάται ότι μόνο στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, υπηρέτησε ένας τεράστιος αριθμός ζώων, περίπου 16 εκατ.!
Οι σκύλοι έχουν χρησιμοποιηθεί ιδιαίτερα ευρέως από τον στρατό, και έτσι παραμένουν μέχρι σήμερα. Οι ρόλοι τους περιελάμβαναν παρακολούθηση, φύλαξη, παράδοση μηνυμάτων, τοποθέτηση τηλεγραφικών καλωδίων, ανίχνευση εκρηκτικών και ανασκαφή θυμάτων βομβών.
Οι αρουραίοι έχουν επίσης χρησιμοποιηθεί για την ανίχνευση ναρκών, ενώ δελφίνια και φώκιες συνεχίζουν να εκπαιδεύονται για την προστασία των λιμανιών από θαλάσσιες νάρκες και δύτες. Υπάρχουν ακόμη αναφορές για γάτες που χρησιμοποιούνται για το κυνήγι αρουραίων σε χαρακώματα, καναρίνια για την ανίχνευση δηλητηριωδών αερίων και, στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, σκουλήκια λάμψης που χρησιμοποιούνται για φωτισμό τη νύχτα για ανάγνωση ανακοινώσεων και χαρτών.
Τα ζώα έχουν επίσης χρησιμοποιηθεί ευρέως στη στρατιωτική έρευνα, ιδιαίτερα σε όπλα και τραυματισμούς. Τα όπλα έχουν δοκιμαστεί ως προς την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητά τους, χρησιμοποιώντας συνήθως χοίρους και πρόβατα – πολλά από τα οποία πυροβολήθηκαν και σκοτώθηκαν σε δοκιμές.
Τρωκτικά, κουνέλια και θηλαστικά έχουν επίσης χρησιμοποιηθεί ευρέως για να δοκιμαστεί η τοξικότητα των συστατικών των όπλων, ενώ ακόμη περισσότερα ζώα έχουν χρησιμοποιηθεί για τις δοκιμές χημικού, βιολογικού ή πυρηνικού πολέμου ή για το ιατρικό προσωπικό για πειράματα και εκπαίδευση για την αντιμετώπιση εγκαυμάτων και πληγών.
Αυτές οι δραστηριότητες συχνά οδήγησαν σε θύματα και θανάτους ζώων και ο συγκλονιστικός αριθμός των θανάτων καλύπτεται παρακάτω.
Υπήρχαν όμως και ανείπωτες στερήσεις και ζητήματα καλής διαβίωσης των ζώων, που κυμαίνονταν από κακές μεθόδους εκπαίδευσης, στέγαση, υπερβολική εργασία και εξάντληση, έκθεση σε ζέστη ή κρύο, πείνα, δίψα, ασθένειες και εγκατάλειψη.
Στη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, έχει υπολογιστεί ότι 484.143 άλογα, μουλάρια, καμήλες και ταύροι σκοτώθηκαν μόνο στη βρετανική υπηρεσία.
Έτσι οι Τζάνις Κοξ και Τζάκσον Λη έχουν καταγράψει τους δραματικούς αριθμούς ζώων που εξολοθρεύτηκαν από τις μεγάλες συγκρούσεις του 20ου αιώνα.
Περισσότερα από εννέα εκατομμύρια ζώα νεκρά, συμπεριλαμβανομένων οκτώ εκατομμυρίων αλόγων, μουλαριών και γαϊδουριών.
Πάνω από 750.000 οικόσιτα κατοικίδια σκοτώθηκαν στη Βρετανία μέσα σε μια εβδομάδα μετά από μια κυβερνητική δημόσια εκστρατεία ενημέρωσης σχετικά με την ασφάλειά τους και τις αναμενόμενες ελλείψεις τροφής. Ο Γερμανικός Στρατός στο Ανατολικό Μέτωπο έχασε 179.000 άλογα σε δύο μήνες.
Η χρήση του Agent Orange από τους Αμερικανούς για να ξεπαστρέψουν τα δάση που κρύβονταν οι Βιετναμέζοι κατέστρεψε τα ενδιαιτήματα των τίγρεων, των ασιατικών ελεφάντων, των γίβωνων, των μοσχογαλών, των λεοπαρδάλεων και άλλων ειδών. Τουλάχιστον 40.000 ζώα σκοτώθηκαν από νάρκες ξηράς, οι οποίες εκρήγνυνται για τα επόμενα 20 χρόνια μετά τον πόλεμο.
Τα κοπάδια καμηλοπάρδαλων και ελεφάντων στο Εθνικό Πάρκο Gorongosa συρρικνώθηκαν κατά 90%.
Πληθυσμοί αγριόγιδων, λύκων, ενυδρίδων, πελεκάνων, ριγέ ύαινων, δελφινιών ποταμών και άλλων άγριων ζώων εξαφανίστηκαν ή έφτασαν στο σημείο της εξαφάνισης.
Ο πληθυσμός των ελεφάντων του Νοτίου Σουδάν μειώθηκε από 100.000 σε 5.000.
Πάνω από 75.000 ζώα χάθηκαν λόγω ορυχείων, πάνω από το ήμισυ του συνολικού πληθυσμού των ζώων.
Πάνω από το 80% των ζώων στο Κουβέιτ πέθανε, συμπεριλαμβανομένων 790.000 προβάτων, 12.500 αγελάδων και 2.500 αλόγων. Περίπου το 85% των ζώων στον Διεθνή Ζωολογικό Κήπο του Κουβέιτ πέθαναν. Μια σκόπιμη διαρροή πετρελαίου στον Περσικό Κόλπο από ιρακινά στρατεύματα προκάλεσε τον θάνατο έως και 230.000 υδρόβιων ζώων και πτηνών.
Παρακάτω περιγράφεται πως η άγρια φύση, συμπεριλαμβανομένων των θαλάσσιων θηλαστικών και των ψαριών, καθώς και τα εκτρεφόμενα ζώα, τα ζώα εργασίας και τα ζώα συντροφιάς μπορούν να επηρεαστούν από τις συγκρούσεις.
Τα ζώα του ζωολογικού κήπου είναι συχνά θύματα συγκρούσεων. Σε περιόδους πολέμου, οι ζωολογικοί κήποι δεν πληρώνουν επισκέπτες και τα ζώα του ζωολογικού κήπου θεωρούνται ως υποχρέωση. Τα ζώα μπορούν να θανατωθούν, να φαγωθούν, να τραυματιστούν, να λιμοκτονήσουν, να κλαπούν, να ανταλλάσσονται, να κακοποιούνται ακόμη και να εγκαταλειφθούν ή να απελευθερωθούν στις ζώνες των συγκρούσεων ως εκτροπή για να αποσπάσουν την προσοχή των μαχητών και να καθυστερήσουν τις προσπάθειες ανάκαμψης.
Μετά την εισβολή στο Ιράκ το 2003, στη Βαγδάτη, μεγάλα σαρκοφάγα όπως λιοντάρια, πάνθηρες και τζάγκουαρ απελευθερώθηκαν από τον ζωολογικό κήπο της Βαγδάτης και από ιδιωτικές κατοικίες από τις ιρακινές δυνάμεις που υποχωρούσαν προκειμένου να εμποδίσουν τις δυνάμεις του συνασπισμού να προχωρήσουν στην πόλη. σκοτώθηκε ή αιχμαλωτίστηκε και επέστρεψε στον ζωολογικό κήπο τις εβδομάδες μετά την έναρξη της σύγκρουσης.
Τα ζώα έχουν τραυματιστεί στον πόλεμο, και συγκεκριμένα έχουν στοχοποιηθεί και σκοτωθούν. Οι περιστάσεις συχνά σημαίνουν ότι οι άνθρωποι δεν μπορούν να φροντίσουν τα ζώα τους ή να τα ταΐσουν σωστά και μπορούν να υποκύψουν σε ασθένειες. Στο χάος του πολέμου, τα ζώα μπορεί να τρώγονται ή να καταπονούνται υπερβολικά. Και οι ελλείψεις κτηνιατρικής περίθαλψης και κτηνιατρικών φαρμάκων είναι συχνές.
Τα ζώα εργασίας είναι σημαντικά για τη μεταφορά ανθρώπων, νερού, προμηθειών και καυσόξυλων. Ωστόσο, παρά το γεγονός αυτό, συχνά σφάζονται καθώς τα αποθέματα τροφίμων έχουν εξαντληθεί ή πουληθεί επειδή απαιτούνται μετρητά και η παροχή φροντίδας και ζωοτροφών είναι δύσκολη. Αυτό ασκεί περαιτέρω πίεση και ευπάθειες σε ήδη αγωνιζόμενους ανθρώπους, ιδιαίτερα στους πρόσφυγες και τους εκτοπισμένους.
Ακόμη και οι ανθρώπινες συγκρούσεις χαμηλού επιπέδου μπορούν να οδηγήσουν σε δραματική μείωση της άγριας ζωής. Μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Nature ανέλυσε δεδομένα από το 1946 για να εντοπίσει τις επιπτώσεις της ανθρώπινης σύγκρουσης σε μεγάλους πληθυσμούς θηλαστικών στην Αφρική.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι, από όλους τους παράγοντες που μελετήθηκαν, οι επαναλαμβανόμενες ένοπλες συγκρούσεις είχαν τον μεγαλύτερο αντίκτυπο στην άγρια ζωή – και ακόμη και οι συγκρούσεις χαμηλού επιπέδου θα μπορούσαν να προκαλέσουν βαθιά μείωση σε μεγάλους πληθυσμούς φυτοφάγων. Η εξασθενημένη περιβαλλοντική διακυβέρνηση έχει αποδειχθεί ότι είναι βασικός παράγοντας για την απώλεια της άγριας ζωής.
Τα άγρια ζώα μπορεί να σκοτωθούν και να τραυματιστούν από νάρκες, ενώ η αυξημένη διαθεσιμότητα φορητών όπλων μπορεί να εντείνει το μη βιώσιμο κυνήγι. Τα άγρια ζώα κυνηγούνται και σκοτώνονται επίσης για τροφή, τόσο ως στρατηγική αντιμετώπισης όσο και για προϊόντα που πρόκειται να πουληθούν για τη συγκέντρωση κεφαλαίων για τη σύγκρουση. Ο βαθμός στον οποίο μη κρατικές ένοπλες ομάδες εγκληματούν επί της άγριας φύσης για να συγκεντρώσουν κεφάλαια αμφισβητείται. Όταν το εμπόριο και η κατανάλωση κρέατος από την άγρια φύση ξεκινά κατά τη διάρκεια των συγκρούσεων, συχνά συνεχίζεται σε καιρό ειρήνης.
Στους ωκεανούς, τα θαλάσσια ζώα μπορεί να υποφέρουν από τις ναυμαχίες, αλλά και τις ασκήσεις, με τις πιο συνηθισμένες συνέπειες να είναι η ασθένεια αποσυμπίεσης και τα ακουστικά τραύματα και έχουν προκληθεί μαζικοί προσάραξεις φαλαινών.
