Οι αναλύσεις… χρωμοσωμάτων ξεκίνησαν ξαφνικά και εξελίσσονταν για ώρα στο σαλόνι του πλοίου. Οι οθόνες των τηλεοράσεων είχαν συγχρονιστεί, χωρίς ήχο, στο άθλημα της τοξοβολίας, αλλά η κουβέντα ανάμεσα σε άγνωστες μεταξύ τους παρέες περιστρεφόταν σε υψηλούς τόνους γύρω από τη φυσιολογία της αλγερινής, διαφυλικής (ίντερσεξ) πυγμάχου Ιμάνι Κελίφ. Η συζήτηση, σοβαροφανής και δήθεν βαθιά αναλυσιακή, φάνταζε τελείως αταίριαστη με το περιβάλλον. Και, ακόμα χειρότερα, περιείχε από όλες τις πλευρές ανακρίβειες, λάθη, ακραία ρητορική – φαινόταν δηλαδή ότι δεν θα έβγαζε πουθενά.
Ενας πενηντάρης αποκάλεσε την αθλήτρια «ντραγκ». Ενας άλλος ένιωσε καλά με τον εαυτό του να σχολιάσει ότι πρόκειται για «καθαρό αρσενικό, ποια γυναίκα;». Η σύζυγός του τον διόρθωσε διδακτικά υποστηρίζοντας ότι ο… σωστός όρος είναι «τρανς». Αυτά σε συνδυασμό με τα ανάλαφρα γελάκια και διάφορους χαρακτηρισμούς ενόχλησαν τη διπλανή παρέα νεαρότερης ηλικίας που θέλησε μάλλον άγαρμπα και εκείνη – «διαβάστε πρώτα, μετά μιλήστε, άσχετοι (…), έχετε και παιδιά που σας ακούνε» – να συνετίσει το ζευγάρι. Στον καβγά μπήκαν και οι παραδιπλανοί, καταγγέλλοντας κάπως αφαιρετικά τον «ακροδεξιό συντηρητισμό της ελληνικής κοινωνίας».
Λίγα αληθή ακούστηκαν: ας πούμε, ότι η Κελίφ γεννήθηκε κορίτσι και ότι έτσι μεγάλωσε στην πατρίδα της και ότι όλη αυτή η ιστορία δεν έχει σχέση με επιβολή της woke ατζέντας. Ακούστηκαν και σωστά ερωτήματα, παρότι ήταν λάθος η προσπάθεια να δοθούν εκείνη τη στιγμή όλες οι απαντήσεις: Δεν θα πρέπει οι ίντερσεξ να μπορούν να συμμετέχουν σε αθλητικές διοργανώσεις; Είναι άδικο η Κελίφ να αγωνίζεται με αντιπάλους γυναίκες αλλά όχι να βρεθεί απέναντι σε άνδρα πυγμάχο; Δεν αποτελεί διάκριση να υπάρχει ξεχωριστή κατηγορία ίντερσεξ αθλητών;
Εχει δίκιο η ΔΟΕ όταν λέει ότι «κάθε άτομο έχει το δικαίωμα να αθλείται χωρίς διακρίσεις». Εχουν δίκιο όσοι λένε ότι κανόνες υπάρχουν και όλοι τούς γνωρίζουν εξαρχής. Είναι άλλη κουβέντα – αποκλειστικά των ειδικών και μακριά από όσα παραπλανητικά έως προσβλητικά γράφονται και ακούγονται σήμερα στη δημόσια σφαίρα – το αν και πώς οι κανόνες χρήζουν αναθεώρησης.
