Στις 7 Οκτωβρίου του 2023, οι φημισμένες υπηρεσίες πληροφοριών του Ισραήλ εξευτελίστηκαν από τη Χαμάς. Αυτή την εβδομάδα, πήραν την εκδίκησή τους.
Μέσα στην ίδια νύχτα, δύο άνδρες στην κορυφή της ισραηλινής λίστας καταζητούμενων εξοντώθηκαν εκεί όπου ένιωθαν περισσότερο ασφαλείς.
Δημοσίως, το Ισραήλ έχει αναλάβει την ευθύνη μόνο για τη δολοφονία του ανώτατου στρατιωτικού διοικητή της Χεζμπολάχ, Φουάντ Σουκρ, στη Βηρυτό, το βράδυ της Τρίτης, αποφεύγοντας επιδεικτικά κάθε σχόλιο σχετικά με τη δολοφονία του Ισμαήλ Χανίγια, του πολιτικού ηγέτη της Χαμάς, στην Τεχεράνη, περίπου έξι ώρες αργότερα.
Το διπλό χτύπημα όμως, που συνοδεύτηκε από την επιβεβαίωση του θανάτου του Μοχάμεντ Ντέιφ, Νο 2 της Χαμάς στη Γάζα, τον περασμένο μήνα, ήδη αντιμετωπίζεται από ισραηλινούς αξιωματούχους ασφαλείας ως ένα είδος εξιλέωσης.
Το πρόβλημα με αυτή τη στρατηγική εξόντωσης των εχθρών που ακολουθεί το Ισραήλ είναι πως ποτέ δεν εμπόδισε την αντικατάστασή τους με άλλους, ακόμα πιο επικίνδυνους.
Γιατί οι «στοχευμένες εκτελέσεις» είναι κομμάτι του ισραηλινού ρεπερτορίου εδώ και δεκαετίες. Ιρανοί πυρηνικοί επιστήμονες έχουν πυροβοληθεί θανάσιμα στους δρόμους της Τεχεράνης, αξιωματούχοι της Χαμάς έχουν δηλητηριαστεί μέσα σε δωμάτια ξενοδοχείων ή κομματιαστεί από εκρήξεις κινητών τηλεφώνων και, επιπλέον, υπάρχει η πανταχού παρούσα απειλή των drones ή των αεροπορικών επιθέσεων.
Αυτή η τελευταία μοιάζει να είναι η μέθοδος που χρησιμοποιήθηκε κατά του Σουκρ, με τους ισραηλινούς πυραύλους να πλήττουν τον τελευταίο όροφο πολυκατοικίας στην πυκνοκατοικημένη συνοικία Νταχίγιε της νότιας Βηρυτού.
Λένε πως το Ισραήλ έχει αναπτύξει στη Βηρυτό έναν φονικό συνδυασμό κατασκοπευτικού λογισμικού με αναγνώριση φωνής, τεχνητής νοημοσύνης και επιτόπιων κατασκόπων. Λένε επίσης πως και στην Τεχεράνη υπάρχει ένα δίκτυο πρακτόρων στην υπηρεσία του Ισραήλ, Ιρανών που μισούν τους μουλάδες.
Οι New York Times υποστήριξαν πως ο Ισμαήλ Χανίγια δολοφονήθηκε χάρις σε έναν εκρηκτικό μηχανισμό που είχε κρυφτεί στον ξενώνα όπου κατέλυσε δύο μήνες νωρίτερα. Αλλες πηγές μιλούν για επίθεση με ένα μικρό drone που μπήκε στο δωμάτιό του από το παράθυρο, ή έναν πύραυλο, από κάποιο ισραηλινό αεροσκάφος εκτός του ιρανικού εναέριου χώρου – ή μήπως από κάποιο υποβρύχιο;
«Ολοι γνωρίζουν πως, μετά την 7η Οκτωβρίου, το Ισραήλ έχει μία λίστα “Ολυμπιακοί του Μονάχου” για τη Χαμάς», περιορίστηκε να σχολιάσει ο Αμος Γιαντλίν, πρώην επικεφαλής των υπηρεσιών πληροφοριών του ισραηλινού στρατού, αναφερόμενος στην επιχείρηση «Οργή του Θεού», την πολυετή εκδίκηση της Μοσάντ για τη σφαγή 11 ισραηλινών αθλητών από παλαιστίνιους τρομοκράτες, το 1972.
Δεδομένης ωστόσο της αδυναμίας του Μπενιαμίν Νετανιάχου να αρθρώσει την παραμικρή λύση για την ισραηλινο-παλαιστινιακή διαμάχη που να μην αρνείται κάθε δικαίωμα στους Παλαιστίνιους, αυτές οι στοχευμένες εκτελέσεις μοιάζει να έχουν γίνει περισσότερο αυτοσκοπός παρά μέσο για έναν σκοπό. Και όπως σημείωσε ένας διπλωμάτης στους Financial Times, παρά τις τακτικές επιδείξεις ισχύος του, το Ισραήλ συχνά δεν υπολογίζει σωστά τις πιθανές αντιδράσεις των εχθρών του. «Στοιχηματίζουν ότι μπορούν να το κάνουν αυτό χωρίς έναν ολοκληρωτικό πόλεμο. Αλλά είναι μια λεπτή γραμμή».
