Οι Ολυμπιακοί Αγώνες 2024 έχουν αυστηρότερους κανόνες και κανονισμούς σχετικά με τους τρανς αθλητές σε σχέση με τους προηγούμενους Αγώνες.
Οι Ολυμπιακοί Αγώνες στη γαλλική πρωτεύουσα πρόκειται να γράψουν ιστορία ως οι πρώτοι αγώνες ισότητας των φύλων, με το 50% των μεταλλίων να πηγαίνουν σε γυναίκες, κάτι που συμβαίνει πρώτη φορά στην ιστορία της διοργάνωσης.
Υπήρξε ένα αυξανόμενο ενδιαφέρον για τους τρανς αθλητές , με ανησυχίες ότι οι τρανς γυναίκες έχουν ένα αθέμιτο πλεονέκτημα έναντι των συναθλητών τους, και ορισμένες ομοσπονδίες έχουν αυστηρές οδηγίες.
Η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή, η οποία επιβλέπει τους Αγώνες, δεν έχει συγκεκριμένους κανόνες ή κανονισμούς και αντίθετα περιλαμβάνει 10 κατευθυντήριες αρχές. Το διοικητικό όργανο δηλώνει επίσης ότι «κάθε διεθνής ομοσπονδία είναι υπεύθυνη για τον καθορισμό κανόνων επιλεξιμότητας για το άθλημά της, συμπεριλαμβανομένων των κριτηρίων επιλεξιμότητας που καθορίζουν την πρόκριση για τους Ολυμπιακούς Αγώνες».
Οι κατευθυντήριες γραμμές απαιτούν από τις τρανς γυναίκες να έχουν μεταβεί πριν από την ηλικία των 12 ετών για να είναι επιλέξιμες για την κατηγορία των γυναικών, ώστε να αποφευχθεί οποιοδήποτε πιθανό βιολογικό πλεονέκτημα από την ανδρική εφηβεία, σύμφωνα με το Independent.
Οι οδηγίες της ΔΟΕ έχουν υιοθετηθεί από την World Athletics και την Fina, που καταπιάνεται με τα θέματα της κολύμβησης.
Η ποδηλασία ακολουθεί αυτές τις οδηγίες για τις γυναικείες κατηγορίες, αλλά επιτρέπει επίσης μια «ανοικτή» κατηγορία που έχει αντικαταστήσει την τρέχουσα «κατηγορία ανδρών» για να επιτρέψει στους τρανς αθλητές να αγωνίζονται.
Το World Rowing επιτρέπει σε όσους έχουν περάσει πριν από την εφηβεία να είναι επιλέξιμοι και ένα από τα κριτήριά τους είναι η συγκέντρωση τεστοστερόνης να είναι μικρότερη από 2,5 nmol/L για περίοδο τουλάχιστον 24 μηνών, ενώ το ράγκμπι έχει ακολουθήσει τις οδηγίες της ΔΟΕ.
Ωστόσο, το τρίαθλο, το τένις και η τοξοβολία απαιτούν τα επίπεδα τεστοστερόνης να είναι κάτω από ένα συγκεκριμένο όριο για να επιτρέψουν στους αθλητές να αγωνιστούν.
Άλλα αθλήματα επιτρέπουν στους τρανς αθλητές να αγωνίζονται «κατά περίπτωση».
Η Laurel Hubbard συμμετείχε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο, έγινε η πρώτη ανοιχτά τρανς αθλήτρια που το έκανε και τερμάτισε τελευταία στην αγωνιστική της ομάδα.
Η Laurel Hubbard
Η Nikki Hiltz είναι τρανς και μη δυαδική και χρησιμοποιεί τις αντωνυμίες «they/them», αλλά πάντα αγωνιζόταν στην κατηγορία των γυναικών και θα εκπροσωπήσει τις ΗΠΑ στους επερχόμενους Ολυμπιακούς Αγώνες. Έκαναν ρεκόρ δοκιμών στις ΗΠΑ στα 1500 μέτρα για να κερδίσουν μια θέση στην ομάδα του Ολυμπιακού.
Ο Κουίν, ένας Καναδός μη δυαδικός ποδοσφαιριστής, επιλέχθηκε επίσης να εκπροσωπήσει το έθνος του στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Ο μέσος, που αγωνίζεται στο Τορόντο, αγωνιζόταν πάντα σε γυναικείες κατηγορίες.
Η Αμερικανίδα αναβάτης BMX Chelsea Wolfe ήλπιζε να αγωνιστεί στο Παρίσι προτού το UCI, το διοικητικό όργανο της ποδηλασίας, αλλάξει τους κανονισμούς του και βάλει τέλος στις ελπίδες της. Είχε προκριθεί για το Τόκιο 2020 ως αναπληρωματική.
Το όνειρο της Halba Diouf έληξε επίσης με τους νέους κανονισμούς του World Athletics, που ουσιαστικά απαγόρευσαν τον γεννημένο στη Σενεγάλη Γάλλο σπρίντερ από τους αγώνες στο Παρίσι.
Η Lia Thomas
Η κολυμβήτρια Lia Thomas έγινε η πρώτη τρανς αθλήτρια που κέρδισε έναν τίτλο κολεγίου στις ΗΠΑ το 2022, αλλά έχασε μια νομική υπόθεση εναντίον της World Aquatics για το δικαίωμά της να αγωνίζεται. Η Αμερικανίδα παραμένει αποκλεισμένη από τη συμμετοχή της στη γυναικεία κατηγορία.
