Το πρωί της Παρασκευής ήμουν στο αεροδρόμιο. Και κατάλαβα ότι υπάρχει πρόβλημα σχεδόν όπως συμβαίνει στις ταινίες. Τοποθέτησα την οθόνη του κινητού στο σκάνερ που ανοίγει τις θύρες εισόδου προς τον έλεγχο αποσκευών. «Ο επιβάτης έχει ήδη εισέλθει». Πήγα στη διπλανή θύρα. Το ίδιο. Κοίταξα γύρω μου και είδα επιβάτες να στέκονται απορημένοι, κρατώντας το κινητό στο χέρι. Μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα δεν μπορούσε να περάσει κανένας από τις αυτόματες θύρες. Ενας υπάλληλος του αεροδρομίου έκανε τον έλεγχο με σκάνερ χειρός. Μετά από μία, δύο, τρεις, τέσσερις προσπάθειες, ο σκάνερ διάβαζε την οθόνη του κινητού και άναβε το πράσινο φως για την είσοδο.
Στο μεταξύ το αεροδρόμιο άρχισε να φορτώνεται καθυστερήσεις. Στις θύρες επιβίβασης επικρατούσε το αδιαχώρητο και μία μουρμούρα που κάλυπτε ως και τους τοίχους. Δεν έγινε οργή γιατί οι περισσότεροι είχαν διαβάσει στα κινητά τους για το πρόβλημα στα αεροδρόμια του πλανήτη. Ξεκίνησε η επιβίβαση για την πτήση μου με, σχεδόν, δίωρη καθυστέρηση και εντελώς σουρεαλιστικό τρόπο. Οι υπάλληλοι καλούσαν πρώτα τους επιβάτες που είχαν εκτυπωμένη κάρτα επιβίβασης. Το αεροδρόμιο χρησιμοποίησε εφεδρικά συστήματα τα οποία, όμως, «διάβαζαν» από χαρτί και όχι από οθόνη. Πόσοι είχαν χάρτινη κάρτα επιβίβασης στο χέρι; Ούτε τριάντα άνθρωποι. Μπήκαν πρώτοι στο λεωφορείο και πήγαν στο αεροπλάνο. Οι υπόλοιποι, εμείς της τεχνολογίας δηλαδή, σχηματίσαμε ένα μπούγιο μπροστά στο γκισέ. Ο υπάλληλος έπιανε μια ταυτότητα, ή ένα διαβατήριο, έκανε ταυτοποίηση και τύπωνε καινούργια κάρτα επιβίβασης. Και αξίζουν συγχαρητήρια σε όσους συμμετείχαν στη διαδικασία. Γιατί το έκαναν με ψυχραιμία, απόλυτο επαγγελματισμό και τη μεγαλύτερη δυνατή ταχύτητα. Γενικώς στο «Ελευθέριος Βενιζέλος» τα πήγαν καλά και οφείλουμε να το αναγνωρίσουμε.
Ηταν βέβαια και τυχεροί γιατί δεν παρέλαβαν την έκδοση του λογισμικού που προκάλεσε χάος όπου εγκαταστάθηκε. Ε, μετά, όταν προσγειώθηκα, διάβαζα και άκουγα σχόλια για την ανάγκη απεξάρτησης από τους μεγάλους του λογισμικού και άλλα χαριτωμένα. Γυρίστε πλευρό. Ο πλανήτης είναι πλέον διασυνδεδεμένος με τα ίδια εργαλεία. Και τα καλύτερα μυαλά του κόσμου δουλεύουν για αυτές τις εταιρείες. Αυτό ήταν και τελείωσε.