Διάβασα με απορία και απογοήτευση τις δηλώσεις του συναδέλφου, προέδρου της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής, Σπύρου Καπράλου, αναφορικά με την επιλογή των δύο σημαιοφόρων που θα εκπροσωπήσουν την Ελλάδα στην τελετή έναρξης των επικείμενων Αγώνων στο Παρίσι. Απορία γιατί παραβιάζοντας τον θεσμικό του ρόλο επέλεξε να διαστρεβλώσει την πραγματικότητα, αλλά κι απογοήτευση γιατί ο λόγος του εκάστοτε προέδρου οφείλει να είναι ενωτικός και όχι διχαστικός.
Είναι η πρώτη φορά στο αθλητικό και ολυμπιακό κίνημα στην Ελλάδα, που ο πρόεδρος της Ολυμπιακής Επιτροπής επιτίθεται δημόσια σε μέλη της ολομέλειας, χρησιμοποιώντας προσβλητικές αναφορές και ανακριβή στοιχεία, στοχεύοντας επώνυμα διακεκριμένα στελέχη, που έχουν αποδείξει με την πολυετή παρουσία τους στο ολυμπιακό κίνημα πόσο σέβονται και προβάλλουν τις ολυμπιακές αξίες. Κάτι που ο ίδιος δεν κάνει, αφού τόσο εύκολα αγνόησε στις συνεντεύξεις του τη θεμελιώδη αξία του σεβασμού και του fair play!
Κατανοώ τον θυμό του για την αποτυχία του να επιβάλει, αρχικά μέσω διαρροών στον Τύπο, και εν συνεχεία με απαξιωτικό τρόπο εντός της ολομέλειας, μία επιλογή την οποία σημειώνω ότι δεν είχε συζητήσει παρά μόνο με ένα – δύο μέλη της απολύτου εμπιστοσύνης του. Αμέλησε ο κ. Καπράλος ότι οι αποφάσεις λαμβάνονται από το σύνολο των μελών και όχι από μία μικρή ομάδα εκλεκτών του. Για την αποκατάσταση της αλήθειας και χωρίς να υπεισέλθω σε λεπτομέρειες, σημειώνω τα ακόλουθα:
Η πρόταση για έναν σημαιοφόρο άνδρα ή γυναίκα, αντί για δύο, ψηφίστηκε από τα μισά μέλη της ολομέλειας (13/26) και μάλιστα σε ψηφοφορία που έλαβε χώρα δύο φορές. Το αδιέξοδο ισόπαλο αποτέλεσμα οδήγησε κάποια μέλη της Επιτροπής, προεξαρχόντων των τεσσάρων που ο κ. Καπράλος στοχοποιεί στη συνέντευξή του, να προτείνουν να γίνει δεκτή η πρότασή του για δύο σημαιοφόρους, έναν αθλητή και μία αθλήτρια. Η υποστήριξη του εθίμου του ενός σημαιοφόρου δεν σημαίνει απαραίτητα την επιλογή ενός αθλητή αντί μίας αθλήτριας. Το αποτέλεσμα της σχετικής ψηφοφορίας, ομόφωνα υπέρ του Γιάννη Αντετοκούνμπο και 16/8/2 υπέρ της Αντιγόνης Ντρισμπιώτη, έστειλε μηνύματα προς κάθε κατεύθυνση, συμπεριλαμβανομένου του ίδιου του προέδρου της ΕΟΕ, ικανοποιώντας τη συντριπτική πλειονότητα του φίλαθλου κόσμου της χώρας μας.
Στην προσπάθειά του να εξηγήσει τα ανεξήγητα, ο πρόεδρος της ΕΟΕ επέλεξε τον ολισθηρό δρόμο της παραποίησης και της στοχοποίησης. Λίγες μέρες πριν οι αθλήτριες και αθλητές μας δώσουν τη μάχη τους στο Παρίσι, αναίτιες διαρροές που προσπάθησαν να προκαταλάβουν το αποτέλεσμα και εν συνεχεία η ατυχής προσπάθεια του προέδρου να στοχοποιήσει χωρίς αποχρώντα λόγο κάποια μέλη της Επιτροπής, γνωστά για το ήθος και την πολυετή προσφορά τους στο ολυμπιακό κίνημα, με υποχρεώνουν, ως το αρχαιότερο μέλος της ολομέλειας, να διαφυλάξω τις αρχές και τις αξίες που διέπουν τόσο την Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή όσο και τη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή και να παραθέσω τα πραγματικά γεγονότα που οδήγησαν στο τελικό αποτέλεσμα της επιλογής των σημαιοφόρων.
Και μια αυτονόητη πλην όμως αναγκαία διευκρίνιση: η θέσπιση της δυαδικής παρουσίας ως σημαιοφόρων (άνδρας και γυναίκα) στην παρέλαση της τελετής έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων ΔΕΝ αποτελεί υποχρέωση της κάθε ολυμπιακής επιτροπής σύμφωνα με την πολιτική της ΔΟΕ αλλά πρόκειται για μια απλή παραίνεση του προέδρου της ΔΟΕ, την οποία άλλες ολυμπιακές επιτροπές ακολουθούν και άλλες όχι! Η παρέμβασή μου αυτή έχει έναν και μόνο σκοπό: Να αποκαταστήσει την αλήθεια των γεγονότων, που δυστυχώς διαφέρουν από εκείνα που υποστήριξε ο πρόεδρος της ΕΟΕ σε δύο ήδη συνεντεύξεις του.
Ο Μανώλης Κατσιαδάκης είναι μέλος της ΕΟΕ και πρόεδρος της Παγκοσμίου Ομοσπονδίας Ξιφασκίας
